YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17860
KARAR NO : 2023/8723
KARAR TARİHİ : 20.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/1340 E., 2020/2401 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çifteler Cumhuriyet Başsavcılığının 20.07.2016 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Çifteler Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.04.2018 tarihli kararı ile sanıkların hakkı olmayan yere tecavüz etme 3.000,00 Tl adli para cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 25.09.2020 tarihli kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık … müdafii ve sanık …’nın istinaf başvurusu üzerine 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrasını uyarınca ilk derece mahkemesinin mahkumiyet kararının kaldırılmasına, sanıkların hakkı olmayan yere tecavüz etme beraatlerine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi, atılı suçun unsurlarının oluştuğuna, sanıkların suç işleme kastı ile hareket ettiklerine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin kabulü;
1. Dava konusu olay, sanıkların herhangi bir izin veya karar olmadan katılana ait tarlalara girdikleri ve mahsulü almak istedikleri iddiasına ilişkindir.
2. Mahkemece dava konusu konu tarlaların 27.05.2016 tarihinde katılan adına kayden tescil edildildiği, tarlaları kendilerinin ektiğini ve mahsulün de kendilerine ait olduğunu iddia eden sanıkların hukuk mahkemesinde dava açmaları gerekirken herhangi bir izin veya karar olmadan katılana ait tarlalara girdikleri ve mahsulü aldıkları gerekçesi ile sanıkların hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü;
Ortaklığın giderilmesi davası sonucunda katılan tarafından ekim işleminden sonra satın alınan taşınmazdan sanıkların kendi ektikleri ürünleri kısmen hasat etmekten ibaret eylemlerinin hakkı olmayan yere tecavüz suçunu oluşturmadığı, sanıkların hasat işlemininden sonra herhangi bir müdahalelerinin olmadığı da gözetilerek mevcut eylemlerinin hukuki ihtilaf niteliğinde olması nedeni ile ilk derece mahkemesinin kararı isabetsiz bulunmuştur.
IV. GEREKÇE
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, ortaklığın giderilmesi davası sonucunda katılanın ihale ile satın aldığı 345 sayılı parsel ve 2244 sayılı parseldeki taşınmazlara dava sürecinde buğday eken sanıkların mahsulü hasat etmek istemeleri ve bir kısmını hasat etmeleri şeklinde gerçekleşen eylemlerinin hukuki nitelikte ihtilaf olduğu anlaşıldığından hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 25.09.2020 tarihli kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Çifteler Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.