YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17586
KARAR NO : 2023/4490
KARAR TARİHİ : 12.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyle temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Batı Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 24.12.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Ankara Batı 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilmiştir.
3. Ankara Batı 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2015 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 05.04.2021 tarihli kararı ile “… temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren CMK.nın 251/3. maddesinin uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine yapılan yargılama sonucuna göre; Ankara Batı 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.09.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; pişman olduğuna ilişkin somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; Sanığa Kırşehir Açık Ceza İnfaz Kurumun’a teslim olması için verilen yol izni süresinin bitiminden itibaren 48 saatlik sürenin geçmesine rağmen kuruma teslim olmadığı ve hükümlünün kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Tüm dava dosyası kapsamına göre sanık ikrarı olay tutanakları ile firar fiş birlikte değerlendirildiğinde sanığın hükümlünün kaçması suçunu işlediğine ilişkin Mahkeme kabulünde her hangi bir usul ve yasaya aykırılık olmadığı anlaşılmakla sanığın bir nedene dayanmayan temyiz talebi yerinde görülmemiş kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3. Ankara Batı 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.09.2021 tarihli kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen;
A)Sanığın 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesi birinci fıkrası gereğince cezalandırılmasına karar verilirken, hüküm fıkrasında temel cezaya atıf yapan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında sayılı Kanun’un ( 5275 sayılı Kanun) 97 nci maddesinin birinci fıkrası gösterilmeyerek, 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesimin altıncı fıkrasına davranılması,
B)Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ”30.11.2014” yerine “28.11.2014” olarak gösterilmesi,
C)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın ” Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi” yerine “Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesi” olarak gösterilmesi
dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3/a,b,c) numaralı bentlerde açıklanan nedenle Ankara Batı 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.09.2021 tarihli kararına yönelik sanık tarafından temyiz istemi açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında hükmün (1) inci fıkrasında yer alan “…eylemine uyan…” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanun’ un 97 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle” ibaresinin eklenmesi , gerekçeli karar başlığından suç tarihinin çıkartılarak yerine ” 30.11.2014″ yazılması, hükmün (f) bendinde yer alan “(12)” ibaresinin çıkarılması yerine “(2)” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.06.2023 tarihinde karar verildi.