Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/17555 E. 2023/8472 K. 06.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17555
KARAR NO : 2023/8472
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/378 E., 2020/334 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Aksaray Cumhuriyet Başsavcılığının 14.11.2018 tarihli iddianamesiyle sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davaları açılmıştır.
2. Aksaray 4.Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2020 tarihli kararı ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 51 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5ay hapis cezası ile 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve hapis cezalarının ertelenmesine karar verilmiştir.
3. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 02.06.2020 tarihli kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıkların istinaf başvurularının kabulü ile 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca Düzeltilerek İstinaf Başvurusunun esastan reddine, sanıkların 5271 sayılı Kanun’un 223 maddesinin ikinci fıkrası (c) bendi uyarınca beraatlerine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … Hazinesi vekilinin temyiz istemi suça konu taşınmazın köyün ortak kullanımında bulunan mera olduğuna, muhtarında bunu doğruladığına, olayda suçun subut bulduğuna, sanıkların cezalandırılmaları gerektiğine ilişkindir

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanıkların … Beldesi … mevkiinde bulunan mera arazilerinin 200 dönümünü sürmek suretiyle tecavüz ettikleri iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin kabulü
Sanık savunmaları, katılan beyanları, müşteki beyanları, olay yeri görgü ve tespit tutanağı, soruşturma evrakı ve tüm dosya kapsamında: Sanıkların olay tarihinde Aksaray ili … … Beldesi … mevkiindeki mera arazilerinin 200 dönümünü traktör ile sürmüş oldukları, sanıkların köylünün ortak yararlanmasına terk edilmiş bulunduğunu bilerek mera arazisini sürmek suretiyle üzerlerine atılı suçu işledikleri sabit görülmüş ve mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü
14.11.2018 tarihli iddianame kapsamına göre sanıkların, Aksaray ili … mevkii’nde bulunan mera parseline tecavüzden dava açılmış ise de, dava konusu parselin 6360 sayılı kanunun yürürlük tarihi olan 30 Mart 2014 öncesinde de belde statüsünde olduğu, 5841 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrasındaki “kamu” ibaresinin hükümden çıkartıldığı, belde merasına tecavüzün kanunda suç olarak düzenlenmediği gözetilmeden, sanıkların beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Ceza Genel Kurulu’nun 17.05.2022 gün ve 2020/248 Esas, 2022/359 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere 05.08.2017 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 20.07.2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanunun 15. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesindeki “(1) Bölge adliye mahkemesi, dosyayı ve dosyayla birlikte sunulmuş olan delilleri inceledikten sonra; a)İlk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, 303 üncü maddenin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine, … Karar verir” ve aynı Yasanın 303/1-a maddesindeki “(1) Hükme esas olarak saptanan olaylara uygulanmasında hukuka aykırılıktan dolayı hüküm bozulmuş ise, aşağıdaki hâllerde Yargıtay davanın esasına hükmedebileceği gibi hükümdeki hukuka aykırılığı da düzeltebilir: a)Olayın daha ziyade aydınlanması gerekmeden beraate veya davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunması gerekirse” şeklindeki düzenlemeler karşısında; ilk derece mahkemesinden gelen dava dosyasının tekemmül ettiği, başkaca toplanması gereken delil bulunmadığı hallerde bölge adliye mahkemesince duruşma açılmaksızın “hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” şeklinde sanığın beraatine, davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunmasına karar verilebileceğinden ve yeni delil araştırılması yapılmadığından duruşma açılmaksızın karar verilmesi yasaya uygun olup tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Suça konu mera parselinin suç tarihinde … Belediyesi sınırları içinde olduğu, sanıkların eylemlerinin hükümden önce 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı Kanun’un 1 inci maddesiyle 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişiklik ile suç olmaktan çıkarıldığı anlaşılmakla Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 02.06.2020 tarihli kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Aksaray 4.Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.