Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/17536 E. 2023/8313 K. 01.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17536
KARAR NO : 2023/8313
KARAR TARİHİ : 01.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/1314 E., 2020/698 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bolvadin Cumhuriyet Başsavcılığının 30.10.2017 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.07.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan beraatine karar verilmiştir.
3. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 08.07.2020 tarihli kararı ile sanık hakkındaki İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçundan dolayı kısa süreli hapis cezasından çevrilen 2.500,00 TL adli para cezası ile doğrudan hükmedilen 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz istemi; suça konu taşınmazın elbirliğiyle mülkiyet halinde sanığın kız kardeşlerine ait olduğuna, sanık tarafından tarladan elde edilen gelirin 1/3 ünün katılana verildiğine, bu hususun tanık beyanı ile sabit olduğuna, sanık hakkında atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, somut olayda sanık ile katılan arasında sözlü bir rıza/anlaşmanın olduğuna ve re’sen gözetilecek nedenlerle verilen kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanık ile katılan arasında miras olarak kalan, elbirliği halinde mülkiyetine sahip oldukları tarlaya sanığın ekip biçmek suretiyle tecavüzde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk derece mahkemesince sanığın üzerine atılı suçu işlediğini gösterir, mahkumiyetine yetecek ölçüde, her türlü şüpheden arınmış, kanuni, takdiri, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanığın beraatine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince Bolvadin İlçesi … Mahallesi 37 ada 22 parselde bulunan taşınmazın katılan … ve kız kardeşleri olan … ve … adına 1/3 hisse oranında kayıtlı olduğu, katılanın bu tarladan haberinin olmadığı, sanığın kendi ikrarı ile de sabit olduğu üzere en son 2017 yılı olmak üzere 6 yıl süreyle 1 yıl nadasa bırakmak 1 yıl ekmek suretiyle tarlayı tanık …’a kiralamak suretiyle kullandığı, katılanın bu kiralama işleminden haberinin olmadığı, tarlanın en son 2017 yılında hasat edilmiş olduğu, katılanın 2017 yılında kamulaştırma işlemi nedeniyle kendisine yapılan tebligat üzerine Mayıs ayında Türkiye’ye gelerek tapu sicil müdürlüğüne uğradığında tarladan haberinin olduğu, bunun üzerine sanığın son yıl hasat mahsulünden katılana düştüğünü belirttiği bir miktar parayı … ve … aracılığıyla katılana gönderdiği, sanığın önceki yıllarda da katılanın bilgisi ve rızası olmaksızın katılana ait araziyi kullandığı, sanığın bu şekilde katılana karşı atılı suçu işlediği sabit görülmekle sanığın cezalandırılmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık savunması, katılan beyanı, tanık beyanları, tapu kaydı ve tüm dava dosyası kapsamından sanığın suça konu taşınmaz üzerinde herhangi bir hissesinin bulunmadığı, diğer paydaş olan katılanın hissesinde olan yeri katılanın bilgisi ve rızası dışında kiraladığı anlaşılmakla, sanığın bir hakka dayanmaksızın suça konu taşınmaz üzerinde tasarrufta bulunması karşısında Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesi’nce atılı suçtan dolayı mahkumiyet hükmü kurulmasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 08.07.2020 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.11.2023 tarihinde karar verildi.