YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17301
KARAR NO : 2023/8752
KARAR TARİHİ : 20.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/215 Esas, 2020/415 Karar
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN:Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: İlgili kararın kanun yararına bozulması

Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan, 10 ay hapis cezası cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Kanunn’un 231. maddesi gereği hükmün açıklanmasına geri bırakılmasına ilişkin hükmün, itiraz edilmeksizin 01.07.2020 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 04.10.2021 tarihli ve 2021/17904 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.10.2021 tarihli ve KYB-2021/123047 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.10.2021 tarihli ve KYB-2021/123047 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“1-Dosya kapsamına göre, Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesince, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 292. maddesi ve Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi İle Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzük’ün 142. maddesi hükümleri birlikte değerlendirildiğinde atılı suçun oluşabilmesi için firar tarihi üzerinden iki günden fazla süre geçtikten sonra dönmemesi gerektiğinden bahisle atılı suçun unsurlarının oluşmadığından sanığın beraatine karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Kanun’un 292/1. maddesinde yer alan “Tutukevinden, ceza infaz kurumundan veya gözetimi altında bulunduğu görevlilerin elinden kaçan tutuklu veya hükümlü hakkında altı aydan bir yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. ” ve Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi İle Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzük’ün 142/1. maddesinde yer alan ” İzinden dönmeyen veya iki günden fazla bir süre geçtikten sonra dönen hükümlüler hakkında 5237 sayılı Kanunun 292 nci ve izleyen maddelerinde yazılı hükümler uygulanır.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, iki günlük sürenin hükümlü veya tutuklunun izinden süresi içerisinde dönmemesi halinde söz konusu olacağı, hükümlünün 13/02/2020 tarihinde yapılan kontrollerde firar edip, 15/03/2020 tarihinde kendiliğinden ceza evine gelerek teslim olması şeklinde gerçekleşen olayda atılı suçun unsurlarının oluştuğu gözetilmeden sanığın mahkumiyeti yerine, yazılı şekilde beraatine karar verilmesinde,
2-Kabule göre de;
Kısa kararda hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan sanık hakkında beraat kararı verildiği hâlde, gerekçeli kararda imar kirliliğine neden olma suçundan sanık Yener Demirkan’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 184/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına şeklinde, başka bir sanık hakkında ve kısa karardan farklı hüküm kurulmasında,İsabet görülmemiştir. . ”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1.5237 sayılı Kanun’un ” Hükümlü veya tutuklunun kaçması ” başlıklı 292/1. maddesi;
“Tutukevinden, ceza infaz kurumundan veya gözetimi altında bulunduğu görevlilerin elinden kaçan tutuklu veya hükümlü hakkında altı aydan bir yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. ..”
Şeklinde düzenlendiği,
Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi İle Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzük’ün 142/1. maddesinde ise “İzinden dönmeyen veya iki günden fazla bir süre geçtikten sonra dönen hükümlüler hakkında 5237 sayılı Kanunun 292 nci ve izleyen maddelerinde yazılı hükümler uygulanır.”
Şeklinde düzenlenmiş olduğu anlaşılmıştır
2. Bu kapsamda inceleme konusu dava dosyası değerlendirildiğinde; sanığın Manisa Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunduğu ceza infaz kurumunda yapılan 13.02.2020 tarihli sayımda bulunmadığı ve firar ettiğine dair tutanağın dosya içerisinde bulunduğu, akabinde ise infaz dosyasından anlaşıldığı üzere sanığın 15.03.2020 tarihinde teslim olmayıp kolluk tarafından yakalandığı olayda; sanığın ceza infaz kurumundan firar ettiği ve izinli olmadığı iki günlük sürenin izinli hükümlüler için geçerli olacağı gibi sanığın iki gün sonrada değil yaklaşık bir ay sonra teslim olmayıp yakalandığı olayda hükümlü veya tutuklu kaçma suçunun unsurlarının oluştuğu gözetilmeden;
02.03.2020 tarihli kısa karar da sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan beraat kararı verildiği gerekçeli kararda ise imar kirliliğine neden olma suçundan sanık Yener Demirkan’ın 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına şeklinde başka bir sanık hakkında ve kısa karardan farklı hüküm kurulması suretiyle kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olması , Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 02.03.2020 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.