YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17299
KARAR NO : 2023/8426
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/11784 E.,
SUÇ : 6136 sayılı Kanun’a aykırılık
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN: Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: İlgili kararın kanun yararına bozulması
Konya 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2021 tarihli kararı ile hükümlü hakkında 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’a (6136 sayılı Kanun) aykırılık suçundan 15 inci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmün kesin karar niteliğinde olduğu ve usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 10.09.2021 tarihli ve 2021/11784 sayılı evrakı ile Kanun Yararına Bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.10.2021 tarihli ve KYB-2021/115339 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.10.2021 tarihli ve KYB-2021/115339 sayılı Kanun Yararına Bozma isteminin;
“Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 05/01/2021 tarihli ve 2020/15532 esas, 2021/227 karar sayılı ilâmı ile “….6136 sayılı Kanun’un 4. maddesi kapsamında yasak niteliği haiz bıçaklardan olmayan suça konu bıçağın kasten yaralama suçunda kullanıldığı ve sanığın yaralama suçundan da mahkum olduğu anlaşıldığından “sırf saldırıda kullanmak amacıyla taşıma” suçunun unsurunun oluşmadığı anlaşılması karşısında sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, …” şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda sanığın anne babası arasında yaşanan kavga sonucunda sanığın annesi ile evden ayrılmak üzere iken evlerinin dışına taşınan tartışma sonrası Abdullatif’in evlerinin mutfağından alarak beline sakladığı bıçak ile babası olan mağdur Mehmet Tevfik Eruyar’ı yaralaması şeklinde gerçekleşen eylemine ilişkin yapılan yargılama neticesinde, Konya 12. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de, 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un 15/4. maddesinde tanımlanan suçun tehlike suçu olması ve “taşınması ve bulundurulması yasak olmayan bıçak ve diğer aletlerin bir suçta kullanılmaksızın sırf saldırı amacıyla taşınması halinde oluşacağının” belirtilmesi karşısında, Konya Cumhuriyet Başsavcılığı adli emanetin 2017/4303 sırasında kayıtlı ve 6136 sayılı Kanun kapsamında olduğuna ilişkin bir tespit yapılmayan suça konu bıçağın, kasten yaralama suçunda kullanıldığı ve sanığın yaralama suçundan da mahkum olduğu anlaşıldığından “sırf saldırıda kullanmak amacıyla taşıma” suçunun unsurunun oluşmadığı, bu hususa ilişkin anılan kararın gerekçe kısmında herhangi bir değerlendirme de yapılmadığı, bu nedenle ayrıca 6136 sayılı Kanun’un 15/4. maddesi uyarınca cezalandırılamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmemiştir..”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin;
“Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
2. İnceleme konusu hükümde 6136 sayılı Kanun’un 15 inci maddesinin dördüncü fıkrasında tanımlanan suçun tehlike suçu olması ve “taşınması ve bulundurulması yasak olmayan bıçak ve diğer aletlerin bir suçta kullanılmaksızın sırf saldırı amacıyla taşınması halinde oluşacağının” belirtilmesi karşısında, hükümlüde ele geçirilen bıçağın uzmanlık raporu ile 6136 sayılı Kanun kapsamında kalmadığı, suça konu bıçağın kasten yaralama suçu esnasında kullanıldığı ve hükümlünün kasten yaralama suçundan da mahkum olduğu anlaşıldığından “sırf saldırıda kullanmak amacıyla taşıma” suçunun unsurunun oluşmadığı bu nedenle ayrıca 6136 sayılı Kanun’un 15 inci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca cezalandırılamayacağı gözetilmeden sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla kanuna aykırı olup Kanun Yararına Bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Kanun Yararına Bozma isteminin KABULÜNE,
2. Konya 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2021 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca hükme;
“Suçun unsurları oluşmadığından sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan CMK.nın 223/2-a maddesi uyarınca beraatine, bu suçtan hükmedilen cezanın infaz edilmemesine” ibaresinin eklenmesine,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, oy birliğiyle, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.