Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/17279 E. 2023/8271 K. 31.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17279
KARAR NO : 2023/8271
KARAR TARİHİ : 31.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/532 E. 2017/38 K.
SUÇ : Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN:Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: İlgili kararın kanun yararına bozulması

Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 19.08.2016 tarihli iddianamesi ile hükümlü hakkında kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 228 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca açılan davada yapılan yargılama neticesinde Bakırköy 36. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2017 tarihli ve 2016/532 Esas, 2017/38 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 228 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 25 gün hapis ve 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve verilen hapis cezasının aynı Kanun’un 51 inci maddesi uyarınca ertelenmesine ve 51 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca sanığın bir yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği ve bu kararın 27.01.2017 tarihinde kesinleştiği belirlenmiştir.
Sanığın denetim süresi içerisinde işlediği mühür bozma suçuna ilişkin Bakırköy 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.06.2017 tarihli ve 2017/166 Esas, 2017/488 Karar sayılı kararı ile bulunulan ihbar sonucu Bakırköy 36. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.04.2018 tarihli ve 2018/143 Esas, 2018/288 Karar sayılı kararı ile sanığın 25 günlük hapis cezasını içerir erteli mahkumiyet hükmünün aynen infazına karar verilmiştir. Bu karara karşı sanığın itirazına ilişkin Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.05.2019 tarihli ve 2019/372 Değişik iş sayılı kararı ile kararın usul ve yasaya uygun olduğu belirtilerek itirazın reddine karar verilmiş ve karar böylece kesinleşmiştir.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 01.11.2019 tarihli ve 2019/10128 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 23.09.2021 tarihli ve KYB- 2021/94662 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 23.09.2021 tarihli ve KYB- 2021/94662 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki 50/3. maddesi karşısında, dosya arasındaki sabıka kaydına göre daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında hükmolunan 25 gün kısa süreli hapis cezasının zorunlu olarak seçenek yaptırımlara çevrilmemesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin, inceleme konusu ile ilgili olan üçüncü fıkrası;
“…
(3) Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.
…” şeklinde düzenlenmiştir.
2. Bakırköy 36. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.04.2018 tarihli ve 2018/143 Esas, 2018/288 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 228 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 25 gün hapis cezası verilmiştir. Adli sicil kaydına göre sanığın adli sicil kaydının bulunmadığı ve dolayısıyla suç tarihinden önce hapis cezası ile mahkum olduğu bir ilamının bulunmadığı belirlenmiştir.
3. Bu kapsamda inceleme konusu dava dosyası değerlendirildiğinde; Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 228 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında hükmolunan 25 günlük hapis cezasının süresi ve adli sicil kaydı dikkate alınarak, adli para cezası veya diğer seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Bakırköy 36. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2017 tarihli ve 2016/532 Esas, 2017/38 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeni daha hafif bir cezayı gerektirdiği belirlendiğinden;
Anılan kararın hüküm fıkrasının sekizinci bendinde bulunan “Sanığın verilen 25 GÜN HAPİS şeklindeki hürriyeti bağlayıcı cezanın sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunmaması ve sanığın bir daha ileride suç işlemeyeceği hususunda mahkememizde olumlu kanaat oluşması göz önüne alınarak 5237 sayılı TCK nun 51/1 maddesi gereğince ERTELENMESİNE,” ibaresinin çıkartılması ile 5237 sayılı Kanun’un 228 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca tayin olunan 25 günlük hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle aynı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca suçlunun kişiliği, şahsi ve ekonomik durumu gözetilerek, 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin birinci fıkrası gereğince günlüğü 20,00 TL’den 500,00 TL adli para cezasına çevrilmesine, hukuka aykırılığın bu şekilde giderilmesine, infazın belirlenen şekilde yapılmasına, çıkartılan bölüm dışında, kararın diğer kısımların aynen bırakılmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.10.2023 tarihinde karar verildi.