YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17270
KARAR NO : 2023/7384
KARAR TARİHİ : 11.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/89 E., 2021/101 K.
SUÇ : 6136 sayılı Kanuna aykırılık
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Bafra Seri Muhakeme Usulü Soruşturma Bürosu’nın 25.01.2021 tarih ve 2020/4674 soruşturma, 2021/211 Esas, 2021/43 sayılı talepnamenin kabulüne ve hükümlünün 6136 sayılı Kanun’un 13 inci maddenin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52 nci maddenin ikinci fıkrası maddeleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 250 nci maddenin dördüncü fıkrası gereğince 6 ay hapis ve 300,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve cezanın 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddenin altıncı fıkrası gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin Bafra 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.01.2021 tarihli kararının itiraz edilmeksizin 09.02.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 12.07.2021 tarihli evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.09.2021 tarihli ve KYB-2021/94939 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.09.2021 tarihli ve KYB-2021/94939 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“….sanığın adlî sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alındığı anlaşılan Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2015 tarihli ve 2015/224 Esas, 2015/809 sayılı kararı ile 6 ay 7 gün, 1 yıl 2 ay 17 gün ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine dair kararın 27/01/2016 tarihinde kesinleştiği ve 26/01/2017 tarihinde infaz edilmiş sayılacağı, yargılama konusu suçun ise 5237 sayılı Kanun’un 58/2-b bendinde düzenlenen 3 yıllık süreden sonra 26/09/2020 tarihinde işlendiği ve bu sebeple anılan kararın tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1.5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin; “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
2. Hükümlünün Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.12.2015 tarihli ve 2015/224 Esas, 2015/809 Karar sayılı kararı ile erteli 6 ay 7 gün, 1 yıl 2 ay 17 gün ve 10 ay hapis cezalarının cezasının tekerrüre esas olduğundan bahisle hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, “- (1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez.
(2) Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı;
a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl,
b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl,
Geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.
“
Şeklinde düzenlenmiştir.
4. Tekerrüre esas alınan ilama ilişkin hapis cezalarının 26.01.2017 ve 13.04.2017 tarihlerinde infaz edildiği, inceleme konusu dosyadaki suç tarihinin 26.09.2020 olduğu, infaz tarihinden suç tarihine kadar 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddenin ikinci fıkrasının (b) bendinde öngörülen 3 yıllık sürenin geçmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, adli sicil kaydına göre hükümlünün tekerrüre esas alınabilecek nitelikte başkaca bir hükümlülüğünün de bulunmadığı anlaşıldığından , hükümlü hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
5.Açıklanan nedenlerle kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüş, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2.Bafra 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.01.2021 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3.5271 sayılı Kanun’un 309 maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi gereğince Bafra 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.01.2021 tarihli kararınında tekerrür uygulamasında ilişkin bölümün çıkartılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.10.2023 tarihinde karar verildi.