YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17256
KARAR NO : 2023/5815
KARAR TARİHİ : 05.07.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMELERİ : Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesi, Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
KARAR : Mahkûmiyet

Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.11.2019 tarihli ve 2018/729 Esas, 2019/960 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan hükmolunan hapis cezasından çevrili 6.000,00 TL ve 3.320,00 TL adli para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 20.01.2020 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği; Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.03.2020 tarihli ve 2018/609 Esas, 2020/231 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan hükmolunan 1 yıl 6 ay 22 … hapis ve 6.240,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 01.07.2020 tarihinde usulüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 21.09.2021 tarihli ve 2021/8071 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.10.2021 tarihli ve KYB-2021/115934 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.10.2021 tarihli ve KYB-2021/115934 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Sanık hakkında 27/06/2018 tarihinde işlemiş olduğu kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan dolayı Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 16/07/2018 tarihli ve 2018/52757 soruşturma, 2018/17825 esas, 2018/14607 sayılı iddianamesi ile açılan davanın, Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/609 esas sayılı dosyası arasında esaslı irtibat bulunduğu anlaşıldığından birleştirilmesine dair Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/09/2018 tarihli ve 2018/598 esas, 2018/506 sayılı kararı gözetilerek yapılan incelemede,
Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/11/2019 tarihli ve 2018/729 esas, 2019/960 sayılı kararına konu suç tarihinin 25/06/2018, iddianame düzenleme tarihinin ise 29/06/2018 olduğu, Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2020 tarihli ve 2018/609 esas, 2020/231 sayılı kararına konu suç tarihlerinin 27/06/2018-28/06/2018, iddianame düzenleme tarihlerinin ise 04/07/2018 ve 16/07/2018 tarihleri olduğu, her iki davaya konu suçların 29/06/2018 tarihli ilk iddianamenin düzenlenme tarihinden önce işlendiği ve hukuki kesinti olmadığı, anılan iki dosyada da sanığın üzerine atılı eylemlerin aynı mahiyette olduğu ve suç tarihlerinin yakınlığı dikkate alınarak, bu eylemlerin bir suç işleme kararının icrası kapsamında işlendiği anlaşıldığından, dosyaların birleştirilmesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, her bir eylem için ayrı ayrı ceza verilmek suretiyle yazılı şekilde kararlar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçu niteliği itibariyle sürekliliği gerektirmektedir. Ancak bu durum, yıllarca devam eden fiilin her zaman tek bir suçu oluşturacağı şeklinde de yorumlanmamalıdır. Fiili veya hukuki kesintinin varlığı halinde ayrı suçların oluştuğu kabul edilmelidir. Hukuki kesinti iddianamenin düzenlenmesi, mahkûmiyet kararı, vazgeçme üzerine verilen düşme kararı, af yasası gibi durumların ortaya çıkması ile gerçekleşmektedir. Fiili kesinti ise failin eylemine ara vermesi veya yakalanması, tutuklanması, askere gitmesi, uzun süre hastanede yatması gibi bir nedenle eylemin sürdürülememesi hallerinde meydana gelmektedir. Bu durumlarda eylemlerin gerçekleştirildiği yer ve araya giren zaman aralığı, yeni bir suç işleme kastı, fiili kesintinin gerçekleşip gerçekleşmediğinin tespiti açısından önem arz etmektedir.
2. Somut olaya bakıldığında ise; hükümlünün, kumar oynatılan işyerinde kapıda gözcülük yaptığı ve kumar oynamak için gelen müşterileri içeri kabul ettiği şeklindeki aynı eylemlerine yönelik, 25.06.2018 tarihli eylemine ilişkin Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/729 Esas sayılı dosyasından açılan davanın iddianame düzenlenme tarihinin 29.06.2018 tarihi olduğu; 27.06.2018-28.06.2018 tarihli eylemlerine ilişkin Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/609 Esas sayılı dosyasından açılan davanın iddianame düzenlenme tarihinin 04.07.2018 tarihi olduğu; hukuki kesinti olmadan hükümlünün bu eylemlerini kısa süre içerisinde bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirdiği anlaşılmakla; mükerrer cezalandırılmasının önlenmesi bakımından, hükümlü hakkında anılan dava dosyalarının birleştirilip, zincirleme suç nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43 üncü maddesi uygulanarak tek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, her bir eylem için ayrı ayrı mahkûmiyet hükmü kurulması, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.11.2019 tarihli ve 2018/729 Esas, 2019/960 Karar sayılı kararı ile Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.03.2020 tarihli ve 2018/609 Esas, 2020/231 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.07.2023 tarihinde karar verildi.