YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16945
KARAR NO : 2023/5267
KARAR TARİHİ : 21.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/296 E., 2020/329 K.
SUÇ : İftira
HÜKÜM : İstinaf Başvurusunun Düzeltilerek Esastan Reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının 11.05.2018 tarihli iddianamesi ile, sanığın iftira suçundan cezalandırılması talep olunmuştur.
2. Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.12.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan, 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. İlgili kararın sanık müdafi ve katılan vekilin tarafından istinaf edilmesi üzerine, Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi’nin 16.09.2020 tarihli kararı ile, dosya üzerinden incelemede, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak sanığın iftira suçundan beraatine ve istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi; suçun sabit olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, Emniyet Müdürlüğüne “…” ismi gönderilen ihbar e-maili ile, katılanın FETÖ/PDY iltisaklı dernekle ortak yürüttükleri Sodes projesi kapsamında, projeye katılan rehber öğretmen, veli ve öğrenci sayısını gerçeğe aykırı bildirerek sahtecilik yaptığını ve proje parasını usulsüz harcadığını beyan etmek suretiyle iftira ettiği iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın iftira suçunu işlediği sabit görülerek mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü
Sanığın şikayet hakkını kullandığı gerekçesi ile beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Tebliğname yönünden;
Ceza Genel Kurulu’nun 17.05.2022 gün ve 2020/248 Esas, 2022/359 Karar sayılı ilamı ve 05.08.2017 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 20.07.2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanunun 15’inci maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 280 inci maddesinin birinci fıkrası (a) bendi ve aynı kanunun 303 üncü maddesinin birinci fıkrası (a) bendinde yer alan düzenlemeler karşısında; ilk derece mahkemesinden gelen dava dosyasının tekemmül ettiği, başkaca toplanması gereken delil bulunmadığı hallerde bölge adliye mahkemesince duruşma açılmaksızın ‘hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” şeklinde sanığın beraatine, davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunmasına karar verilebileceğinden tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
B. Katılan vekilinin Temyiz Talepleri Yönünden;
1. İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerekir.
2. Dosyadaki olgular, katılan hakkında verilen kovuşturmaya yer olmadığı kararı, teftiş raporu, Turkcell İletişim A.Ş yazı cevapları, sanığın suça konu ihbar yazısı ve savunması itibari ile, sanığın iddialarının bir kısım maddi vakalara dayandığı, bu vakalara dayanarak bir kısım değerlendirmelerde bulunduğu ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimselere suç atma biçimde olmayıp, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 74 üncü maddesi ile güvence altına alınan anayasal şikayet ve ihbar hakkını kullanma niteliğinde olması nedeniyle, kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 16.09.2020 tarihli kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.