Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/16924 E. 2023/9390 K. 30.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16924
KARAR NO : 2023/9390
KARAR TARİHİ : 30.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/103 E., 2020/1365 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mudanya Cumhuriyet Başsavcılığının 12.07.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında birden fazla kişi ile tehdit ve hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır
2. Mudanya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.06.2017 tarihli kararı ile sanık hakkında birden fazla kişi ile tehdit suçundan erteli 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan ise 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.
3. İlk Derece Mahkemesi kararının sanık müdafii ve katılan vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 17.06.2020 tarihli kararı ile sanık … hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine, sanık … hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan dolayı kurulan İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan hapis cezasından çevrili 3.000,00 TL adli para cezası ile doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesince sanık … hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan verilen karar kesin karar olup erteli mahkûmiyet kararı 17.06.2020 tarihinde kesinleşmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; sanığın suça konu katılana ait taşınmaz üzerinde harfiyat malzemesi döken firma ile herhangi bir ilişkisinin olmadığına, dava dışı şirketin yetkilisi olmadığına, söz konusu şirketin katılana ait araziye harfiyat malzemesi dökme izninin bulunduğuna, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, sanığın herhangi bir şekilde kast veya taksirinin bulunduğunun ispatlanamadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın katılanın şirket yetkilisi bulunduğu limited şirkete ait 925 parsel no lu taşınmaza harfiyat malzemesi dökmek suretiyle tecavüzde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince hafriyat dökümü yapıldığı belirtilen 925 sayılı parsel açısından … isimli şirketin hafriyat döküm izninin mevcut olduğu, izin çerçevesinde hareket ettikleri yönündeki savunmaya itibar edilerek sanık hakkında atılı suç açısından kast ve taksirinin bulunmaması gerekçesiyle beraat kararı verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince sanığın hazırlık soruşturmasında ve duruşmalarda firmanın yetkilisi olduğunu ve katılanın arazisine hafriyat malzemesi döktürdüğünü ve kendilerinin de harfiyat malzemesini döktüklerini ikrar ettiği, Bursa Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın belirlediği alanların dışında olan suç konusu 925 nolu parsele hafriyat dökme işinin başında bulunduğu ve keşif tarihi itibariye tecavüzün devam etmediğinin tespit edildiği anlaşılmakla atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğu gerekçesiyle Mudurnu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin sanığın beraatine dair kararı kaldırılarak sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık savunması, katılan beyanı, tanık beyanı, yapılan keşif sonrası düzenlenen bilirkişi raporu ve ek raporu, tapu kaydı, ticaret sicil kayıtları, Bursa Büyükşehir Belediye Başkanlığı yazı cevabı ve tüm dava dosyası kapsamından suç tarihi itibariyle sanığın, katılanın yetkilisi bulunduğu şirkete ait 925 parsel no lu taşınmaza harfiyat malzemesi dökmek suretiyle tecavüzde bulunduğu anlaşıldığından Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 17.06.2020 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Mudurnu 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.11.2023 tarihinde karar verilmiştir.