Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/16908 E. 2023/8311 K. 01.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16908
KARAR NO : 2023/8311
KARAR TARİHİ : 01.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/2392 E., 2020/101 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Beraat kararının kaldırılması, mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 25.04.2018 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Antalya 28.Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan beraatine karar verilmiştir.
3. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 15.01.2020 tarihli kararı ile sanık hakkındaki İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak sanığın değişen suç vasfı ile hakkı olmayan yere tecavüz suçunu işlediği yapılan yargılama sonunda anlaşıldığından sanığın hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan dolayı hapisten çevrilen 3000 TL adli para cezası ile doğrudan verilen 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; sanığın karşı tarafın eve taşınmayıp telefonları açmaması, kira ve aidatları ödememesi sebebi ile evi kiralamaktan vazgeçtiklerini düşünerek anahtarını değiştirmiş olup suç kastı ile hareket etmediğine, beraatine karar verilmesi gerektiğine, somut zarar mahkemece belirlenerek sanığın zararı gidermesine imkan tanınması gerektiğine, zararın giderilmesi halinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay ev sahibi sanığın, katılanın haberi ve herhangi bir rızası bulunmaksızın kiracı olarak kullandığı Ünsal Mahallesi 140 Sokak No: 15/14 adresindeki evin kapı kilidini değiştirdiği, sözleşme ile hak sahibi olduğu evin kullanımına engel olduğu iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin kabulü
İlk derece mahkemesince her ne kadar sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kamu davası açılmış ise de yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması, suçun yasal unsurlarının oluşmamış olması nedeniyle sanığın beraatine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince müştekinin 06.06.2017 tarihinde sanığa ait ikameti 600 TL bedelle sanıktan kiraladığı, 750 TL peşin verdiği, kira kontratı yapıldığı, müştekinin daha sonra kira parasını ödemediği gerekçesiyle 17.08.2017 tarihinde sanığın müştekinin henüz taşınmadığı ikamete girerek konutun anahtarını değiştirdiği, müştekinin konutu kiraladığı ancak henüz konuta taşınmadığının … Sitesi Yöneticiliğine ait 06.06.2017 – 18.08.2017 tarihleri arasında siteye giriş kayıtlarında yapılan araştırmadan anlaşıldığı, müştekinin konuta taşınmak için taşıma aracı ile siteye geldiğine dair imzasının bulunmadığı, konutun içerisine maddi değeri olan hiçbir eşyasının olmadığının tanık … tarafından da beyan edildiği, olayda kiralanana taşınılmadığı için konut dokunulmazlığını ihlal suçunun yasal unsurlarının bulunmadığı anlaşılmış ise de; sanığın eylemi ile ikameti kiralayarak kiralayan olarak konutta hak sahibi olan müştekinin daire anahtarını değiştirerek daireden yararlanmasına engel olduğu, sanığın kiralananı tahliye etmek için kanuni yollara başvurma imkanı varken, dairenin kapısını açarak kilidini değiştirmek suretiyle müştekinin kiralanandan yararlanmasını engellediği, taraflar arasında uzlaştırma işleminin olumsuz sonuçlandığı anlaşılmakla; sanığın değişen suç vasfı ile hakkı olmayan yere tecavüz suçunu işlediği, suçun maddi ve manevi unsurlarının oluştuğu vicdani kanısı ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanığın sahibi olduğu evi katılana kiraya verdiği, katılanın süresinde taşınmadığını iddia ederek apartman yöneticisinin huzurunda çilingir vasıtasıyla eve girip katılanın evi bir daha kullanmaması için kapı kilitini değiştirip konutuna izinsiz olarak girmesini engellemesi eyleminin atılı suçu oluşturduğunun sabit olduğu tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden anlaşıldığından Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 31.01.2020 tarihli kararında sanık müdafiinin öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Antalya 28.Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.11.2023 tarihinde karar verildi.