YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16904
KARAR NO : 2023/9139
KARAR TARİHİ : 27.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/834 E., 2020/1969 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gündoğmuş Cumhuriyet Başsavcılığının 15.10.2019 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz ve mala zarar verme suçlarından cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2020 tarihli kararı ile, sanıkların hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5.610,00 TL adli para cezası ve 150,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve mala zarar verme suçundan beraatlerine karar verilmiştir.
3. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.10.2020 tarihli kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanıklar ve katılanlar vekilinin istinaf başvurusu üzerine 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 280 inci maddesinin ikinci fıkrasını uyarınca İlk Derece Mahkemesinin hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan mahkûmiyet kararının kaldırılmasına, sanıkların köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan beraatlerine ve düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi; atılı suçun unsurlarının oluştuğuna, kesilen ağaçlar yönünden araştırma yapılmadan eksik inceleme ile usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Dava konusu olay, sanıkların Gündoğmuş İlçesi … Mahallesi’nde katılanların arazilerinin bulunduğu yolu kepçe ile genişletirken katılanlara ait arazinin içerisindeki ağaçları söktükleri ve sınır duvarını yıktıkları iddiasına ilişkindir.
2. Mahkemece 13.12.2019 tarihli rapora göre, sanıkların katılanlara ait arazilere tecavüz ettiklerinin tespit edildiği kabulü ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Tüm dosya kapsamına göre, sanıkların kendi taşınmazlarının sınırında bulunan yolu genişletmek isterken, katılanlara ait taşınmazlarının bir kısmına zarar verme şeklindeki eylemlerinde sahiplenme kastlarının bulunmadığı, taraflar arasındaki uyuşmazlığın hukuk mahkemelerinde çözülmesi gereken nitelikte olduğu anlaşılmakla, atılı suç yönünden kastları bulunmayan sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçeyle mahkûmiyetlerine karar verilmiş olması nedeni ile İlk Derece Mahkemesinin kararı isabetsiz görülmüştür.
IV. GEREKÇE
1. Tebliğnameye Yönelik
Ceza Genel Kurulunun 17.05.2022 tarihli, 2020/248 Esas, 2022/359 Karar sayılı ilamı ve 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”İlk Derece Mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” duruşma açılmasına gerek olmadan karar verilebileceğinin düzenlenmiş olması ve aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”Olayın daha ziyade aydınlanması gerekmeden beraate veya davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunması gerekirse” şeklinde yer alan düzenleme birlikte değerlendirildiğinde istinaf mahkemesince dosya üzerinden beraat kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
2. Katılanlar Vekilinin Temyiz Talebine Yönelik
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşıldığından hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.10.2020 tarihli katılanlar vekilinin öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.