YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16860
KARAR NO : 2023/9162
KARAR TARİHİ : 27.11.2023
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI: 2019/19 E., 2020/160 K.
SUÇ: Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma
HÜKÜM:Mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair karar
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Temyiz İsteminin Esastan Reddi ile Hükmün Onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının 21.10.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yaralama, silahla tehdit, hakaret suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Kayseri 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2018 tarihli kararıyla sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 10 yıl 6 ay hapis, silahla tehdit suçundan 5 yıl 3 ay hapis, hakaret suçundan 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 15.01.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafnin lehe istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek duruşma açılarak yapılan yargılama sonucunda İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5 yıl 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz istemi, müştekilerin polise haber verme imkanının olmasına rağmen haber vermedikleri göz önüne alındığında sanığı üzerine atılı suçu işlemediğine, müştekilerin şikayetlerinden vazgeçmeleri nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar verilemeyeceğine, tüm dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair delil olmadığına yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanığın müştekiler ile katılanı eski bir akaryakıt istasyonuna götürerek burada darp ettiğine, silah ile tehdit ettiğine ve müştekilerin gitmek istemesine rağmen göndermediği iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin kabulü
Sanığın üzerine atılı kişiyi hüriyetine yoksun kılma, tehdit ve hakaret suçlarının sübut bulduğu kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü
Sanığın üzerine atılı suçun hürriyeti yoksun bırakma suçunu oluşturduğuna, tehdit suçunun ise bu suçun unsuru kapsamında kaldığı belirtilerek sanığın hürriyeti yoksun bırakma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanık hakkında verilen sonuç cezanın 6 yıl 3 ay yerine 5 yıl 15 ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay tarihinde sanığın müştekiler ile katılanı eski akaryakıt istasyonuna rıza ile götürdüğü, burada sanığın dosyada tanık olarak bulunan şahıs ile alkol aldıktan sonra silah ile pencere camından ateş ettiği, müştekiler ile katılanı sıraya dizerek tokatladığı, bu sırada katılan …’ın epilepsi krizine girmesi üzerine şahısların gitmek istediği fakat sanığın göndermeyerek darp etmeye devam ettiği, katılan …’ın fırsat bularak sanığı ayağından yere düşürüp biber gazı sıktığı ve şahısların sanığa ait araçla olay yerinden ayrılmaları şeklinde gerçekleşen olayda, müştekiler ile katılanın rıza ile sanıkla olay yerine gittikleri kabul edilebilir ise de, katılan …’ın epilepsi krizine girmesinden sonra şahısların gitmek istemesine rağmen sanığın göndermeyerek darp etmeye devam ettiği göz önüne alındığında sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğuna dair mahkeme kararında isabetsizlik görülmemiş, sanık müdafinin müştekilerin polise haber verme imkanının olmasına rağmen haber vermedikleri göz önüne alındığında sanığı üzerine atılı suçu işlemediğine, müştekilerin şikayetlerinden vazgeçmeleri nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar verilemeyeceğine, tüm dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair delil olmadığına yönelik temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 15.01.2020 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kayseri 3. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.