Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/16764 E. 2023/9420 K. 30.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16764
KARAR NO : 2023/9420
KARAR TARİHİ : 30.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/4064 E., 2019/2087 K.
SUÇLAR : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Sanık … yönünden istinaf başvurusunun esastan reddine,
Sanık … yönünden ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet kararının kaldırılarak sanığın beraatine
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi Red Kısmi Onama

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanıklar hakkında Muş Cumhuriyet Başsavcılığının 27.01.2016 tarihli iddianamesi ile Köy Tüzel Kişiliğine Ait veya Köylünün Ortak Yararlanmasındaki Taşınmazlara Tecavüz suçundan cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Muş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.06.2018 tarihli kararı ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan hapisten çevrili 3.000,00 TL adli para cezası ve doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
3. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi’nin, 08.10.2019 tarihli kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık … tarafından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine, sanık … tarafından yapılan istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek sanığın mahkumiyetine ilişkin kararın kaldırılmasına ve beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Hazine vekilinin temyiz isteği; atılı suçun sabit olduğuna ve bu nedenle sanıkların cezalandırılmaları gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanıklardan …’ın çeşitli yapılar yapmak suretiyle, sanık …’in ise çayır olarak kullanıp ot biçmek suretiyle mera vasıflı kamu orta malı sayılan taşınmazlara tecavüz ettikleri iddiasıyla kamu davası açılmıştır.
2. İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonunda sanıkların sübut bulan köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanık … yönünden; Mahkemenin kararında usule ve esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı, delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddi kararı,
Sanık … yönünden; köyün orta malı olan meranın asıl niteliğinin köylünün hayvanlarının besin ihtiyacını karşılamak olduğu ve sanığın suça konu yer üzerinde kalıcı yapı yapmadığı gibi başkasının kullanmasına kısmen de olsa engel olduğuna ilişkin bir iddianın olmadığı, sanığın merayı çayır olarak kullanmasında suçun unsurlarının oluşmayacağı gerekçesiyle sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
1. Dosyadaki delillere göre; sanık hakkında mera parselini çayır olarak kullandığı iddiası ile kamu davası açılmış ise de, köyün orta malı olan meranın asıl niteliğinin köylünün hayvanlarının besin ihtiyacını karşılamak olduğu ve sanığın suça konu yer üzerinde kalıcı yapı yapmadığı gibi başkasının kullanmasına kısmen de olsa engel olduğuna ilişkin bir iddianın olmadığı gözönüne alındığında suçun unsurlarının oluşmayacağına yönelik Mahkemece kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık hakkında, Muş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.06.2018 tarihli kararı ile köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca kurulan mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendine göre sanığın temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi’nin, 08.10.2019 tarihli kararında katılan Hazine vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, katılan Hazine vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Muş 3. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.11.2023 tarihinde karar verildi.