YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16354
KARAR NO : 2023/8665
KARAR TARİHİ : 08.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/240 E., 2020/159 K.
SUÇ : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kadınhanı Cumhuriyet Başsavcılığının 30.10.2018 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz etme suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.07.2019 tarihli ilamı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz etme suçundan hapis cezasından çevrilen 3.000,00 TL adli para cezası ile doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 19.02.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan mahkumiyetine ilişkin İlk Derece Mahkemesinin hükmünün kaldırılmasına, sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanığın beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … vekilinin temyiz istemi; yasa koyucunun 6360 sayılı Yasa ile 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrasına göre suç oluşturan eylemleri ortadan kaldırmak gibi bir amacının olmadığına, sanığın hiçbir hukuki hakka dayanmaksızın taşınmaza tecavüzde bulunduğu sabit olup cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde beraatine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın … Mahallesi, … Mevkii 240 ada 56 no’lu mera vasıflı 15.467.00 metrekare yüzölçümlü parselin tamamına ekip biçmek suretiyle tecavüzde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince sanığın üzerine atılı köy tüzel kişiliğine ait ve köylünün yararlanmasına terk edilmiş meraya tecavüz ettiği sabit olmakla suçun işleniş biçimi, suç konusunun önem ve değeri, sanığın kastına dayanan kusurunun ağırlığı ile suç sebep ve saikleri dikkate alınarak sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
30.10.2018 tarihli iddianame kapsamına göre sanığın, Kadınhanı Belediyesi Kolukısa Mahallesindeki 240/56 nolu mera parseline tecavüzden dava açılmış ise de, dava konusu parselin 6360 sayılı Yasa’nın yürürlük tarihi olan 30 Mart 2014 öncesinde de belde statüsünde olduğu, 5841 sayılı Yasa ile 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrasındaki “kamu” ibaresinin hükümden çıkartıldığı, belde merasına tecavüzün kanunda suç olarak düzenlenmediği gözetildiğinde, sanığın mahkumiyetine ilişkin İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Tebliğname yönünden;
6360 sayılı Kanun’un yürürlüğe giriş tarihi olan 30.03.2014 tarihinden önce suça konu taşınmazın bulunduğu Kolukısa Mahallesi (Beratlı/Mescit)’nin belde belediyesi statüsünde olduğu, Kadınhanı Kaymakamlığının yazı cevabından anlaşıldığından tebliğnamede yer alan görüşe iştirak edilmemiştir.
2. Katılan … vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Sanık savunması, yapılan keşif alınan bilirkişi raporu ve tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden sanığın tecavüzde bulunduğu iddia edilen 240 ada 56 numaralı taşınmazın suç tarihinde belediye sınırları içinde kaldığı, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrasında tanımlı suçun köy tüzel kişiliğine ait taşınmazlara tecavüz eylemlerine ilişkin düzenleme yaptığı hususları birlikte gözetildiğinde Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince verilen beraat kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 19.02.2020 tarihli kararında katılan … vekilinin öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.11.2023 tarihinde karar verildi.