YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16298
KARAR NO : 2023/8661
KARAR TARİHİ : 08.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/32 E., 2019/2693 K.
SUÇ : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Esastan reddine
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Tire Cumhuriyet Başsavcılığının 09.03.2017 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz etme suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Tire 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.10.2017 tarihli ilamı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz etme suçundan kısa süreli hapis cezasından çevrilen 3.000 TL adli para cezası ile doğrudan verilen 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 05.09.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmünün kaldırılmasına, sanığın üzerine atılı Hakkı Olmayan Yere Tecavüz suçu açısından faailin kastının bulunmadığı anlaşıldığından Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223 üncü maddesinin ikinci fıkrası (c) bendi maddesi gereğince beraatine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Hazine vekilinin temyiz istemi; sanığın üzerine atılı hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarının oluştuğuna, sanığın cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde beraatine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ve re’sen gözetilecek sebeplerle verilen kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay sanığın … Mahallesinde bulunan mera arazisinin 283,99 metre karelik kısmına sılajlık mısır depolama alanı olarak kullanmak suretiyle tecavüzde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
2. …’nın 3091 sayılı Kanun gereği düzenlenen 20.01.2017 tarihli men kararı ve 03.02.2017 tarihli infaz tutanağı dosya içerisinde yer almaktadır.
A. İlk Derece Mahkemesinin kabulü
Sanığın atılı suçu işlediği sabit olduğu gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesince sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü
İstinaf incelemesi sırasında yöreyi bilen tarafsız mahalli bilirkişinin dinlenerek suça konu alanda fen ve ziraatçı bilirkişisinin katılı ile keşif yapılmasının sağlandığı, keşifte yöreyi bilen mahalli bilirkişi ve tanıklardan suça konu hazine adına kayıtlı mera vasıflı taşınmazın öteden beri köyün ve köylünün ortak kullanımına bırakılıp bırakılmadığının tespitinin istenildiği, alınan raporun dosyaya dahil edildiği, böylelikle sanığın üzerine atılı suçu işlemediği, kullandığı arazisinin mera arazisi olduğunu bilmediği, kaymakamlık tarafından bu durum kendisine bildirildiğinde işgaline son verdiği yönündeki aksi ispatlanamayan savunmaları, istinaf aşamasında talimat yoluyla yapılan keşif sonucunda alınan rapora göre keşif tarihi itibariyle işgal sona ermiş meraya geri dönüşümün sağlandığının anlaşıldığı, sılajlık depolama alanının niteliği gereği geçici süre kullanım için yapıldığı yapılan yargılama toplanan deliller ışığında sanığın atılı suça yönelik malik olma kastının bulunmadığı, ayrıca 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 30.03.2014 tarihinde yürürlüğe girdiği anlaşıldığından sanık hakkında atılı suçtan kasıt yokluğundan beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanık savunması, yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporu, dinlenen mahalli tanık beyanları ve tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden sanık tarafından suça konu yere geçici süre kullanım için sılajlık depolama alanı yapıldığı, sanığın suç işleme ve işgal kastının bulunmadığı, dolayısıyla 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrasında tanımlı suçun manevi unsurunun oluşmadığı, ayrıca somut olayda tek bir men kararının düzenlenmiş olması nedeniyle 3091 sayılı Kanun kapsamında atılı suçun unsurlarının da oluşmadığı hususları birlikte gözetildiğinde İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesince verilen beraat kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12.Ceza Dairesinin 05.09.2019 tarihli kararında katılan Hazine vekilinin öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Tire 1.Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.11.2023 tarihinde karar verildi.