YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15992
KARAR NO : 2023/8396
KARAR TARİHİ : 02.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/2536 E., 2019/733 K.
SUÇ : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜM : Aralık Asliye Ceza Mahkemesinin 23.03.2018 tarihli mahkumiyet kararının kaldırılmasına ve sanığın beraatine
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Aralık Cumhuriyet Başsavcılığının 08.06.2016 tarihli iddianamesi ile köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Aralık Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.03.2018 tarihli kararı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan hapisten çevrili 3.000,00 TL ve doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 26.03.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek sanığın köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan mahkumiyetine ilişkin kararın kaldırılmasına ve sanığın beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz isteği; atılı suçun sabit olup sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A) İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanığın, tapu kaydında “davalı” olarak görünen Iğdır İli Aralık İlçesi … Köyündeki 113 parsel sayılı taşınmazın 4.100 metrekarelik kısmına yonca ekmek suretiyle atılı suçu işlediği iddiasıyla kamu davası açılmıştır.
2. İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonunda sanığın sübut bulan köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
B) Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanığın ekip biçtiği iddia olunan suça konu yerin içerisinde bulunduğu Iğdır ili Aralık ilçesi … Köyü 113 parsel nolu arazinin tapuda “davalı” olarak gözüktüğü, söz konusu yerin umumun istifadesine açık olan yerlerden olmadığı yönünde bilirkişi raporu bulunduğu, ayrıca bu yerin eskiden beri köylünün ortak kullanımında olan mera, yayla veya harman yeri gibi yerlerden olduğuna ilişkin bir iddia ve delil de bulunmaması karşısında; sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması gerekçesiyle sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A) Tebliğname yönünden;
Ceza Genel Kurulunun 17.05.2022 tarihli, 2020/248 Esas, 2022/359 Karar sayılı ilamı ve 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”İlk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” duruşma açılmasına gerek olmadan karar verilebileceğinin düzenlenmiş olması ve aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”Olayın daha ziyade aydınlanması gerekmeden beraate veya davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunması gerekirse” şeklinde yer alan düzenleme birlikte değerlendirildiğinde istinaf mahkemesince dava dosyası üzerinden verilen beraat kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
B) Cumhuriyet savcısının temyiz istekleri yönünden;
Dosyada bulunan bilirkişi raporlarında suça konu alanın tapu kayıtlarında davalı olarak göründüğü ve Kadastro Kanunu’nun 22 nci maddesinin (a) bendi gereği yenileme çalışmalarına başlandığı, dinlenen mahalli bilirkişi ve tanıkların ilgili yerin köylünün öteden beri ortak kullandığı yerlerden olduğuna ilişkin bir beyanlarının olmadığı anlaşıldığından kurulan Beraat hükmünde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 26.03.2019 tarihli kararında Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Aralık Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.11.2023 tarihinde karar verildi.