YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15861
KARAR NO : 2023/8717
KARAR TARİHİ : 20.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/1251 E., 2018/3435 K.
KATILANLAR : Maliye Hazinesi, Bergama Belediye Başkanlığı
SUÇLAR : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, bozma
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen asıl kararların ve ek kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bergama Cumhuriyet Başsavcılığının 20.04.2017 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Bergama 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.01.2018 tarihli kararı ile,
a. Sanıklar …, … ve …’in köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan beraatlerine,
b. Sanık …’in köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 3.000,00 TL adli para cezası ve 80,00 TL para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 11.12.2018 tarihli kararı ile sanıklar …, … ve … hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekillerinin istinaf başvurusu üzerine,
a. İstinaf başvurularının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 280 inci madde birinci fıkrası uyarınca esastan reddine,
b. Sanık … hakkında kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusu üzerine, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrası ve 303 üncü maddesi birinci fıkrası uyarınca, mahkumiyet kararının kaldırılmasına, sanığın köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan beraatine karar verilmiştir.
4. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 16.01.2019 tarihli ek kararı ile katılan vekillerinin sanıklar …, … ve … hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz başvurusu hakkında, 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesi ikinci fıkrası ve 296 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan … vekilinin temyiz isteği, asıl ve ek kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, 6360 sayılı Yasa’nın ve 154 üncü maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişikliğin yanlış yorumlandığına,
2. Katılan … Belediye vekilinin temyiz isteği, mahkemece 6360 sayılı Yasa hatalı değerlendirilmesi sonucu usûl ve yasaya aykırı karar verildiğine
ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre,
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü;
1. Dava konusu olay, sanığın Bergama İlçesi … mahallesinde bulunup tapulama haritasında yol olarak belirtilen alanda hayvan barınağı yapmak suretiyle tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Mahkemece sanığın kullanmış olduğu yerin bir bölümünün fiilen zeminde yol olarak bulunmasa da 1952 yılında kesinleşen kadastral yol üzerinde kalması sebebiyle atılı suçun sabit olduğu kabulü ile sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü;
6360 sayılı Yasa’nın 1 inci maddesi gereğince 14 İlde yeni büyükşehir belediyesi kurulması, bu belediyeler daha önce büyükşehir olan illerde belediye sınırlarının mülki sınırlara genişletileceğinin hüküm altına alındığı, bu şekilde belediye sınırları mülki sınırlara genişletilen yerlerde, bu sınırlar içinde kalan köylerin mahalleye dönüşerek tüzel kişiliklerini kaybedecekleri hüküm altına alındığı, yasa ile yapılan değişiklik ile büyükşehir belediyesi sınırları içinde bulunan taşınmazlar bakımından atılı eylem 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesi ikinci fıkrasındaki suçu oluşturmayacağı gerekçesi ile ile ilk derece mahkemesinin kararında isabetsizlik görülmüştür.
IV. GEREKÇE
A. Katılan … Vekilinin Ek Karara Yönelik Temyiz İstemine Yönelik;
5271 sayılı Kanun’u 286 ncı maddesi ikinci fıkrası uyarınca ‘İlk Derece Mahkemelerinden verilen 5 yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları’ temyiz edilemeyeceğinin düzenlenmiş olması karşısında; hükümlerin niteliği itibari ile temyiz edilemez olması nedeniyle katılan … vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesine göre reddine dair ek kararın usûl ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hükme Yönelik;
1. 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişikklik Yapılmasına Dair Kanun (6360 sayılı Kanun) ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarında bir değişiklik yapılmaması karşısında; mahkemece 6360 yılı Kanun’un yürürlük tarihi olan 30.03.2014 tarihinden önce sanığın kadastral yola tecavüzünün bulunup bulunmadığı kesin biçimde saptandıktan sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının tayin ve tespit olunması gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile beraat hükmü kurulması,
2. Suçun temadi etmiş olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği iddianame tarihi olan 20.04.2017 tarihi olduğunun gözetilmemesi,
3. Yukarıdaki bozma nedenleri doğrultusunda; Anayasa Mahkemesi’nin, 02.08.2022 gün ve 31911 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 21.04.2022 gün ve 2020/87 Esas, 2022/44 sayılı kararı ile; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na (5271 sayılı Kanun) 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan “…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibaresinin “…seri muhakeme usulü…” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri muhakeme usulüne tabi olması karşısında, sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 250 nci maddesinde düzenlenen seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına tevdii edilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
A. Katılan … Vekilinin Ek Karara Yönelik Temyiz İstemine Yönelik;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 16.01.2019 tarihli ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden katılan … vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hükme Yönelik;
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle katılan vekillerinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 11.12.2018 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.