Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/15772 E. 2023/8344 K. 01.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15772
KARAR NO : 2023/8344
KARAR TARİHİ : 01.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR SAYISI : 2016/249 E., 2018/1216 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması
KARARLAR: Temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı
reddi kararı -mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama – Temyiz isteminin esastan reddi ile ek kararın onanması

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 04.12.2018 tarihli kararının sanık … ve sanık … müdafii tarafından temyizleri üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, Kırıkkale Ağır Ceza Mahkemesinin 22.09.2016 tarihli kararı ile sanık … hakkında başkasına ait banka veya kredi kartını izinsiz kullanmak suçundan, sanık … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan hükmedilen “3 yıl ” hapis cezası ile mahkûmiyete ilişkin hükümlerin, Bölge Adliye Mahkemesince kaldırılarak sanıkların eylemlerinin başkasına ait banka veya kredi kartını izinsiz kullanmak suçunu oluşturduğundan bahisle “1 yıl 3 ay” hapis cezaları ile mahkûmiyetlerine hükmedilmesi ve bu kararlara yönelik temyizin niteliği karşısında;
1. Sanık … müdafinin temyiz talebine yönelik; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını arttırmayan bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, aynı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümünde yer alan; “… temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde sanık … müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
Yukarıda açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 25.12.2018 tarihli ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden hükümlünün temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
2. Sanık …’ın temyizine gelince:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını arttırmayan bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kırıkkale Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.11.2023 tarihinde karar verildi.