YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15596
KARAR NO : 2023/4111
KARAR TARİHİ : 05.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Yalan tanıklık
HÜKÜM : Mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile sanığın beraatine dair karar
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Giresun Cumhuriyet Başsavcılığının 07.10.2011 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında yalan tanıklık suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.02.2012 tarihli kararı ile sanık hakkında yalan tanıklık suçundan 10 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ve 5271 sayılı Sayılı kanunun 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına karar verilmiştir.
3. Hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına ilişkin karar sanığın yüzüne 28.02.2012 tarihinde tefhim edilmiş ve itiraz edilmeden 13.03.2012 tarihinde kesinleşmiştir.
4. Sanık denetim süresi içerisinde 13.07.2016 tarihinde işlediği basit tehdit suçundan Giresun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2018 tarihli kararı ile kesin olarak 500,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiş ve işbu dosyaya ihbarda bulunulmuştur.
5. Sanığın denetim süresinde kasıtlı suç işlemesi üzerine; Giresun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.07.2018 tarihli kararı ile sanık hakkında yalan tanıklık suçundan 10 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
6. İlgili kararın sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.11.2018 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca kabulü ile sanığın atılı suçtan 5271 sayılı kanunun 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.
7. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca; ”bozma,” görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdii edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz sebebi; sübuta ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın, arkadaşı olan … isimli şahıs hakkında yapılan soruşturma ve kovuşturma sırasında … isimli şahsı suçtan kurtarmaya yönelik gerçeğe aykırı olarak tanık sıfatı ile beyanda bulunarak yalan tanıklık suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Tebliğname yönünden
Ceza Genel Kurulunun 17.05.2022 tarihli, 2020/248 Esas, 2022/359 Karar sayılı ilamı ve 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”İlk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” duruşma açılmasına gerek olmadan karar verilebileceğinin düzenlenmiş olması ve aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”Olayın daha ziyade aydınlanması gerekmeden beraate veya davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunması gerekirse” şeklinde yer alan düzenleme birlikte değerlendirildiğinde istinaf mahkemesince dosya üzerinden beraat kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
2. Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz talebi yönünden
Yalan tanıklık suçunun oluşabilmesi için, mahkeme huzurunda ya da yemin ettirilerek tanık dinlemeye yetkili kişi veya kurul önünde gerçeğe aykırı olarak tanıklık yapmak gerekmektedir. Somut olayda, sanığın, arkadaşı olan … isimli şahsa yönelik olarak yapılan soruşturma ve kovuşturma sırasında tanık sıfatı ile alınan beyanında … isimli şahıs ile beraber olduğunu ilişkin beyan ettiği, sanığın, tanık sıfatı ile alınan beyanın … hakkında kurulan hükme esas alınmadığı, ancak sanığın tanık sıfatı ile alınan beyanın hükme esas alınmamasının sanığın beyanlarının yalan olduğuna ilişkin kesin delil teşkil etmeyeceği ve sanığın, tanık sıfatı ile alınan beyanının aksinin kesin bir şekilde ispat edilemediği anlaşılmakla; sanığın aşamalardaki savunmalarına, yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, Bölge Adliye Mahkemesince sanığın yalan tanıklık suçunu işlediğine dair mahkumiyete yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği yönündeki değerlendirmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından Cumhuriyet savcısının sübuta ilişkin temyiz isteği yerinde görülmemiş ve hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.11.2018 tarihli kararında Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.06.2023 tarihinde karar verildi.