YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13460
KARAR NO : 2023/7532
KARAR TARİHİ : 16.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2012/659 E., 2013/253 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz , köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma, karar verilmesine yer olmadığına

Sanık hakkında katılanlar …, …, … ve …’ya yönelik hakkı olmayan yere tecavüz suçu nedeniyle verilen hükümlerin incelemesinde;
Erzincan 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.04.2013 tarih ve 2012/659 Esas, 2013/253 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında tayin olunan hapis cezalarının ertelendiği, hükmün 31.05.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, hüküm tarihinden itibaren bir yıl içinde işlediği basit yaralama suçundan mahkum olan hükümlü hakkında erteli cezasının aynen infazına karar verilmesi gerekirken yeniden duruşma açılarak sanık aleyhine hüküm kurulmuş ise de, verilen karar 5275 sayılı Kanun’un 98 ve 101 inci maddeleri uyarınca itiraza tabi olup temyiz olanağı bulunmadığı incelemede anlaşılmıştır.
Sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Erzincan Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2012 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca, köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca, mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 151 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davaları açılmıştır
2. Erzincan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.04.2013 tarihli kararı ile sanık hakkında katılanlar …, …, … ve …’ya karşı eylemleri nedeniyle hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 51 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca dörder kez 5 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezaların ertelenmesine karar verilmiş, sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 50 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
3. İhbar üzerine Erzincan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında katılanlar …, …, … ve …’ya karşı eylemleri nedeniyle hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca dörder kez 5 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiş, sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 50 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi suçu işlemediğine, şikayet eden şahısların kendisini görmediğine, afaki olarak şikayetçi olduklarına, suçu işlemediğine dair tanığı bulunduğuna, suçtan beraat etmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın hayvancılık işiyle uğraştığı olay tarihinde Altınbaşak Beldesi ve Denizdamı Köyü meralarına hayvanlarını götürüp köy merasına hayvanlarını sokarak izinsiz olarak otlatmak suretiyle köy tüzel kişiliğine ait meraya tecavüz ettiği ayrıca sanığın katılan …’nun soğan ekili tarlasına, katılan …’ın yonca tarlasına, katılan … Çınar’ın pancar tarlasına, katılan …’nun pancar tarlasına hayvanlarını sokarak tarlada bulunan mahsülleri hayvanlarına yedirmek suretiyle hakkı olmayan yere tecavüz ve mala zarar verme suçlarını işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında katılanlar …, …, … ve …’ya yönelik hakkı olmayan yere tecavüz suçu nedeniyle verilen hükümlerin incelemesinde;
Erzincan 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.04.2013 tarih ve 2012/659 Esas, 2013/253 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında tayin olunan hapis cezalarının ertelendiği hükmün 31.05.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, hüküm tarihinden itibaren bir yıl içinde işlediği basit yaralama suçundan mahkum olan hükümlü hakkında erteli cezasının aynen infazına karar verilmesi gerekirken yeniden duruşma açılarak sanık aleyhine hüküm kurulmuş ise de, verilen karar, 5275 sayılı Kanun’un 98 ve 101 inci maddeleri uyarınca itiraza tabii olup temyiz olanağı bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1 inci maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Mahekemeleri Usulü Kanunu’nun 317 nci maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmesi gerekmiştir.
2. Sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan verilen hükümlerin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesinden önce suçtan zarar gören Maliye Hazinesine davanın ihbar edilmemesi ve gerekçeli kararın kuruma tebliğ edilmemesi karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulünce kesinleşmediği ve beş yıllık denetim süresinin başlamadığı ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca dava zamanaşımının durmadığı ve sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı Kanun’un 66 maddesinin birinci fıkrası (e) bendinde belirlenen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan sanığın sorgusunun yapıldığı 21.02.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
1. Gerekçe bölümünün (1) numaralı bendinde açıklanan nedenle; sanık hakkında katılanlar …, …, … ve …’ya yönelik hakkı olmayan yere tecavüz suçu nedeniyle verilen hükümlerin incelemesinde;
Erzincan 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.04.2013 tarih ve 2012/659 Esas, 2013/253 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında tayin olunan hapis cezalarının ertelendiği, hükmün 31.05.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, hüküm tarihinden itibaren bir yıl içinde işlediği basit yaralama suçundan mahkum olan hükümlü hakkında erteli cezasının aynen infazına karar verilmesi gerekirken yeniden duruşma açılarak sanık aleyhine hüküm kurulmuş ise de, verilen karar 5275 sayılı Kanun’un 98 ve 101 maddeleri uyarınca itiraza tabi olup temyiz olanağı bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 317 nci maddesi uyarınca REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünün (2) numaralı bendinde açıklanan nedenle Erzincan 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 15.12.2015 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 16.10.2023 tarihinde karar verildi.