YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12217
KARAR NO : 2023/9109
KARAR TARİHİ : 27.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/2 E., 2016/37 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, bozma

Cumhuriyet savcısının bir aylık temyiz süresini geçirdikten sonra 02.05.2016 tarihinde kararı temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre sanığın hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Eruh Cumhuriyet Başsavcılığının 30.12.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme ve mala zarar verme suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Eruh Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2016 tarihli kararı ile,
a. Sanığın hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan 3.000,00 TL. adli para cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
b. Sanığın mala zara verme suçundan hapisten çevrili 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Temyiz kapsamına göre,
Sanığın temyiz istemi; üzerine atılı suçları işlemediğine, müştekinin şikayetinden vazgeçmesine rağmen mahkûmiyetine karar verildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, mağdura ait 117 ada 1 numaralı parselde bulunan tarla ile sanığın hayvan barınağının komşu olduğu, sanığa ait ahırın gider borusundan mağdurun tarlasına su ve büyükbaş hayvan gübresinin (atıklarının) aktığı, sanığın böylelikle mala zarar verme ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarını işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemine Yönelik
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun (YCGK) 06.11.2007 tarihli, 2007/3-167 Esas, 2007/222 Karar; 10.06.2014 gün ve 2013/12-834 Esas, 2014/321 sayılı kararlarında belirtildiği üzere, 6217 sayılı Kanun uyarınca duruşmalarına katılmadıkları Asliye Ceza Mahkemesinin kararlarına yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz süresi; 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin üçüncü fıkrasına göre tefhimden itibaren bir ay olup, Cumhuriyet savcısının 30.03.2016 tarihinde verilen hükme karşı, yasal süre geçtikten sonra 02.05.2016 tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmıştır.
B. Sanığın Temyiz İstemine Yönelik
1.Sanık hakkında kurulan hükümlerde, şikayetçi …’ın hükümden önce 23.03.2016 tarihli duruşmada şikayetten vazgeçtiğini bildirmiş olması karşısında, mala zarar verme ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarının soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu gözetilerek, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 73 üncü maddesinin altıncı fıkrası gereğince sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği de sorulduktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
2. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5841 sayılı Kanun’un birinci maddesiyle değişik 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanık hakkında katılanın taşınmazına tecavüz ve mala zarar verme suçlarının aynı Kanun’un 73 üncü maddesi gereğince şikayete bağlı olması kaşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 253 ve 254 üncü maddeleri gereğince taraflar arasında uzlaşma girişiminde bulunulup sonucuna göre sanığın, hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A.Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemine Yönelik
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle Eruh Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2016 tarihli kararına yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanığın Temyiz İstemine Yönelik
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Eruh Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.