Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/11954 E. 2023/4900 K. 15.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11954
KARAR NO : 2023/4900
KARAR TARİHİ : 15.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/75 E, 2016/942 K.
SUÇLAR :Mala zarar verme, Korku, kaygı veya panik yaratacak tarzda silahla ateş etme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 30.12.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında mala zarar verme ve korku, kaygı veya panik yaratacak tarzda silahla ateş etme suçlarından cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.06.2015 tarihli kararı ile sanığın mala zarar verme suçundan 3 ay 10 gün hapis cezası ile; korku, kaygı veya panik yaratacak tarzda silahla ateş etme suçundan ise 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanığın, gayri resmi eşi olan şikayetçi ile birlikte kaldığı evde tartıştığı, şikayetçinin korkarak bu evden ayrıldığı ve kendisinin ikamet ettiği eve gittiği, sanığın bu ikamete geldiği, şikayetçinin kapıyı açmaması üzerine kapıyı kırarak eve girdiği ve yanında bulunan tüfekle evin içerisinde ateş etmek suretiyle mala zarar verme ve korku, kaygı veya panik yaratacak tarzda silahla ateş etme suçlarını işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Mala zarar verme suçu yönünden yapılan değerlendirmede;
1. Sanığın Temyiz Talebi Yönünden;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın, şikayetçinin gayri resmi eşi olduğu ve olay günü aynı ikamette bulundukları esnada; tartışmaya başladıkları ve şikayetçinin korkması üzerine evden çıkarak uzaklaştığı,sanıktan ayrı olarak aynı semtte kendisinin kiraladığı ikametine gittiği, şikayetçinin gittiğini öğrenen sanığın ikametin önüne gelerek şikayetçiden kapıyı açmasını istediği, şikayetçinin kapıyı açmaması üzerine evin kapısını tekme atmak suretiyle kırarak içeriye girdiği, elinde bulunan tüfekle sağa ve sola ateş ettiği, ikamette şikayetçinin kardeşleri olan tanık S.G’nin de bulunduğu, sanığın ardından evden çıkarak gittiği ve zararı gidermediği, şikayetçinin sanık ile uzlaşmadığının; olay yeri inceleme raporu, şikayetçinin soruşturma aşamasındaki ayrıntılı anlatımı ve tanık S.G’nin bilgi ve görgüsüyle tespit edildiği somut olayda; sanığın suçtan kurtulmaya yönelik savunmasına itibar edilmemiştir.
2. Tebliğname Yönünden;
Şikayetçinin şikayeti ve tanık S.G’nin soruşturma aşamasındaki beyanında; şikayetçiyle zarar verilen ikamette birlikte yaşadıklarına dair anlatımı ve tanık S.Y’nin kovuşturma aşamasında suça konu olan ve şikayetçinin kiracı olarak kaldığı eve zarar verildiğine dair bilgi ve görgüsü karşısında; ikametin olay tarihinde şikayetçi tarafından kullanıldığı anlaşıldığından tebliğnamedeki eksik araştırma düşüncesine iştirak edilmemiş ve sanığın atılı mala zarar verme suçunu işlediği sabit olduğundan temyiz isteği yerinde görülmemiştir.
B. Korku, kaygı veya panik yaratacak tarzda silahla ateş etme suçu yönünden yapılan değerlendirmede;
Sanığın Temyiz Talebi Yönünden;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın olaydan bir süre önce tartışma yaşadıkları şikayetçinin ayrıca kaldığı eve gelerek olaydan sonra ele geçirilemeyen tüfekle şikayetçiyi korkutmak amacıyla evin içerisinde birden fazla kez ateş etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın eylemininn 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde düzenlenen silahla tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan değerlendirmede;
Gerekçe bölümünün A bendinde açıklanan nedenlerle Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15.06.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
2-Sanık hakkında korku, kaygı veya panik yaratacak tarzda silahla ateş etme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan değerlendirmede;
Gerekçe bölümünün B bendinde açıklanan nedenlerle Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15.06.2016 tarihli kararında sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi ve 326 ıncı maddesinin son fıkrası uyarınca kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.