Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/11511 E. 2023/8691 K. 09.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11511
KARAR NO : 2023/8691
KARAR TARİHİ : 09.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/361 E. 2016/132 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Cizre Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 07.05.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 3 yıl 1 ay 10 gün hapis ve 2.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, suçu işlemediğine, suçu işlediğine dair somut delil bulunmadığına, tanıkların ve suçun mağdurunun kendisini destekler mahiyette beyanda bulunduğuna ve eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, katılan ile komşu işyerlerine sahip olan sanığın, katılana ait kredi kartı bilgilerini öğrenip bu bilgileri kullanarak farklı tarihlerde internet üzerinden birden fazla alışveriş yapıp menfaat sağlamak suretiyle, başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükmün beşinci fıkrasında sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 2500,00 TL adli para cezası olduğunun belirtildiği de gözetilerek, hükmün üçüncü fıkrasında sanık hakkında belirlenen temel hapis cezası üzerinden 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 nci maddesi uyarınca indirim yapılırken hapis cezasının sehven 3 yıl 1 ay 10 hapis cezası olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Olayın intikal şekli ve zamanı, katılanın aşamalardaki beyanları, banka cevabi yazıları, alışveriş yapılan hepsiburada.com adlı internet sitesinin bağlı olduğu şirketin cevabi yazıları, Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı cezabi yazıları, Türk Telekomünikasyon A.Ş. cevabi yazıları ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın, suçu işlemediğine, suçu işlediğine dair somut delil bulunmadığına, tanıkların ve suçun mağdurunun kendisini destekler mahiyette beyanda bulunduğuna ve eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna yönelik temyiz talepleri yerinde görülmemiş ise de, başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan hüküm kurulurken temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının, alt sınırın üstünde belirlenerek hükümde çelişkiye neden olunması Kanuna aykırı görülerek, 5320 sayılı Yasanın 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 322 nci maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün görülmüştür

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.06.2016 tarihli, 2014/361 Esas, 2016/132 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 120 günün 5 güne, 43 üncü maddesi uyarınca belirlenen 150 günün 6 güne, 62 nci maddesi uyarınca belirlenen 125 günün 5 güne, 52 nci maddenin ikinci fıkrası uyarınca günlüğü 20,00 liradan hükmolunan 2.500,00 TL adli para cezasının ise 100,00 TL’ye indirilmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.11.2023 tarihinde karar verildi.