Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/11215 E. 2023/4514 K. 12.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11215
KARAR NO : 2023/4514
KARAR TARİHİ : 12.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suçu bildirmeme
HÜKÜMLER : Beraat

Müşteki …’ın usulüne uygun olarak yapılan çağrıya rağmen duruşmaya gelmediği ve sanıklar hakkında açılan davalara katılma talebinde bulunmadığı gibi Mahkemece hakkında katılma kararı da verilmediği anlaşılmıştır.
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun’un (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının 30.06.2015 tarihli iddianamesiyle, sanıklar hakkında suçu bildirmeme suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Denizli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında suçu bildirmeme suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekinin temyiz isteği,
1. Mahkeme gerekçesinin dosya kapsamına uymadığına,
2. Sanıkların olaydan haberdar olduklarına, ancak gerekli mercilere başvurmadıklarına,
3. Eksik araştırmayla karar verildiğine,
4. Sanıkların eylemlerinin görevi ihmal olarak nitelendirilmesi gerektiğine,
Ve somut bir nedene dayanmayan diğer temyiz itirazlarına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanıkların sorumluluğu altındaki öğrenci evinde cinsel istismar eylemine maruz kalan mağdur …’in, başından geçen olayları sanıklara anlatmasına rağmen, sanıkların suçu yetkili makamlara bildirmedikleri iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Müşteki … yönünden yapılan temyiz incelemesinde
Müşteki …’a duruşma gününün usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, ancak yapılan çağrıya rağmen müştekinin duruşmaya iştirak etmediği, sanıklara yönelik şikayetini dile getirmediği gibi hakkında katılma kararı da verilmediği anlaşılmakla, müşteki vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Katılanlar … ve … yönünden yapılan temyiz incelemesinde
Sanıkların aşamalardaki suçu inkara yönelik savunmaları, mağdur beyanları, tanık ifadeleri ve dava dosyasındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde; yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, dosya kapsamına uygun gerekçesine ve incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanlar vekilinin sübuta yönelik temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmış ve mahkemenin kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
A. Müşteki … yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Denizli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli kararına yönelik müşteki Etem vekilinin temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Katılanlar … ve … yönünden
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Denizli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli kararında katılanlar vekilinin temyiz itirazları ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanlar vekilinin temyiz sebebinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.06.2023 tarihinde karar verildi.