YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11195
KARAR NO : 2023/9578
KARAR TARİHİ : 05.12.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/62 E., 2016/459 K.
SUÇLAR : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usûl hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kütahya Cumhuriyet Başsavcılığının, 08.01.2016 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık … müdafinin temyiz isteği,
Somut bir nedene dayanmamaktadır.
B. Sanık …’in temyiz isteği,
1. Kararın hukuka aykırı olduğuna,
2. Hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine,
İlişkindir.
C. Sanık …’nin temyiz isteği,
1. Söz konusu eylemi gerçekleştirmediğine,
2. Adına kayıtlı faturayı diğer sanık …’in ödediğine,
3. Eksik inceleme ile karar verildiğine,
4. Sanık … tarafından gerçekleştirilen eylemden bilgisinin olmadığına,
Ve somut bir nedene dayanmayan diğer temyiz itirazlarına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; mağdura ait kredi kartı bilgilerini ele geçiren sanıkların, kendi adlarına kayıtlı telefonlar için düzenlenen faturaları ödemek suretiyle atılı suçu işledikleri iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Vodafone Telekomünikasyon A.Ş. ve Garanti Bankası A.Ş. tarafından sunulan belgelere göre, sanıkların mağdura ait kredi kartını kullanarak aynı gece 04:09:06 ve 04:10:52 saatlerinde araya fasıla girmeksizin, arka arkaya kendilerine ait faturaları ödedikleri anlaşılmakla; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca, ”Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir.” şeklinde yer alan şartların bir araya gelmesi durumlarında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup, aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı cihetle; sanıkların aynı kişiye ait kredi kartı ile aynı gün çok kısa zaman aralıklarıyla peş peşe fatura ödemelerinden ibaret eylemlerinde “Değişik zamanlarda” koşulu gerçekleşmediğinden 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrasının uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı ise de, bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
2. Sanıklar hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hüküm kurulurken, temel hapis cezaları alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezalarına esas birim gün sayılarının, alt sınırın üstünde belirlenerek hükümde çelişkiye neden olunması hukuka aykırı ise de, bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların, (1) ve (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenler dışında, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıkların ve sanık … müdafinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (1) ve (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2016 tarihli kararına yönelik sanıkların ve sanık … müdafinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasına ilişkin ikinci paragrafın hükümden tamamen çıkartılması, yine 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 150 günün 5 güne, aynı Kanun’un 62 nci maddesi ile belirlenen 155 günün 4 güne, 52 nci maddenin ikinci fıkrası uyarınca günlüğü 20,00 liradan hükmolunan 3.100,00 TL adli para cezasının ise 80,00 TL’ye indirilmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2023 tarihinde karar verildi.