Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/11001 E. 2023/3827 K. 29.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11001
KARAR NO : 2023/3827
KARAR TARİHİ : 29.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocukları dilencilikte araç olarak kullanma
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 16.02.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında çocukları dilencilikte araç olarak kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 229 uncu maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca cezalandırılması talebi ile dava açılmıştır.
2. İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.06.2016 tarihli kararı ile sanığın atılı suçtan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; suçun sabit olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, kızı olan 01.02.2001 doğumlu mağduru dilencilik yapmaya zorladığı iddiasına ilişkindir.
2. 27.01.2016 tarihli tutanakta, Bağdat caddesi üzerinde yapılan gözlem ve takiplerde, mağdurla birlikte altı çocuğun dilencilik yaptığı, mağdurun emniyet ekiplerine ailesi tarafından dilenmeye zorlandığını beyan ettiği bildirilmiştir.
3. Tutanak mümzileri tanıklar …, …, çocukların, yanlarında aile büyükleri olmadan dilenirken tespit edildiklerini beyan etmişlerdir.
4. Mağdur, kovuşturmada, tanık … ile çiçek tezgahlarına gittiklerini, …’ın kendisini ekmek almak için gönderdiğini, polislerce alındığını beyan etmiştir.
5. Tanık …, mağdurun “bakkala gideceğim” diyerek yanından ayrıldığını ve dilenirken yakalandığını, mağdurun dilenen çocuklardan görüp dilendiğini beyan etmiştir.

IV. GEREKÇE
Olaylar ve olgular bölümünde belirtilen hususlar ile dava dosyasındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, Mahkemenin sanığın üzerine atılı suçu işlediğini gösteren, bu suçtan cezalandırılmasını gerektiren, şüphe halini aşarak tam bir vicdani kanaat edinilmesini sağlayacak boyuta ulaşan yeterlilikte delilin bulunmadığına yönelik kabulü karşısında; yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, beraat kararlarında hukuka aykırılık görülmemiş, katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.06.2016 tarihli kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.05.2023 tarihinde karar verildi.