YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10953
KARAR NO : 2023/3529
KARAR TARİHİ : 22.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ödemiş Cumhuriyet Başsavcılığının 15.02.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Katılanın suça konu taşınmazın 1/3 hissesini 26.10.2015 tarihinde satın aldığı, sanığın da katılanın hissesine düşen kısma buğday ekerek tecavüz ettiği,
Katılanın taşınmazı tapudan satın aldığı gün taşınmazın başına gittiği sanıkla aralarında tartışma çıktığı sanığın katılana “sen nasıl burayı alırsın, seni buraya sokarsam bende adam değilim, burayı sana ektirirsem s…ler beni hadi gir bakalım tarlaya, ne oluyor, Allah ya sana verir ya bana verir” şeklinde tehditte bulunduğu iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık savunması tanık beyanları ve tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden sanığın suç kastının bulunmadığı anlaşıldığından İlk Derece Mahkemesinin kabul ve uygulamasında hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.06.2016 tarihli kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.05.2023 tarihinde karar verildi.