Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/10858 E. 2023/3817 K. 29.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10858
KARAR NO : 2023/3817
KARAR TARİHİ : 29.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Köy Tüzel Kişiliğine Ait veya Köylünün Ortak Yararlanmasındaki
Taşınmazlara Tecavüz Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık … hakkında bozma üzerine, sanık … hakkında hükmün açıklanması üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 28.12.2010 tarihli iddianamesiyle sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Mersin 5.Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.09.2011 tarihli kararı ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
3. Sanık …’ın denetim süresi içinde suç işlemesi üzerine hüküm Mersin 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2012 tarihli kararı ile açıklanmış sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, hapis cezasından çevrili 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4. Mersin 5.Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.12.2012 tarihli kararının sanık … tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 13.10.2015 tarihli ve 2015/1842 Esas, 2015/22593 Karar sayılı kararı ile eksik araştırma nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Sanık … hakkında da denetim süresi içinde suç işlemesi nedeniyle suç ihbarı yapılmıştır.
6. Mersin 5.Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli kararı ile sanık … hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiş sanık … hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, hapis cezasından çevrili 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık … müdafiinin temyiz istemi suça konu yolun bulunduğu yerin sanığın babası ait olup 1991 de gelen kadastro sonrası yol olarak tescil edildikten sonra sanığın yola müdahale etmediğine, ilk mahkumiyet hükmünde verilen para cezasının 10 taksit halinde ödenmesine karar verilmişken yeni hükümde 6 taksitte ödenmesi kararı verilmesinin kazanılmış hak oluştuğundan yasaya aykırı olduğuna, cezanın ertelenmesi yoluna gidilmesi yerine para cezası verilmesinin de yasaya aykırı olduğuna sanığın yolu kapatmadığına vesaireye ilişkindir.
2. Sanık … müdafiinin temyiz istemi 12.02.2016 tarihli yerel mahkeme kararında sanığa başvuracağı kanun yolları gösterilmediğine kararın usule aykırı kesinleştiğine,sanığa eski hale getirme hakkı verilmesi gerektiğine, savunma hakkının kısıtlandığına, sanık hakkında şekli anlamda yargılama yapıldığına oysa diğer sanık hakkında esasdan inceleme yapıldığına bunu adil yargılanma hakkına aykırı olduğuna lehe hükümlerin uygulanmadığına mahalli bilirkiş beyanlarını görmezden gelindiğine vesaireye ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanıkların Yüksekoluk köyünde bulunan 16-17-18 parsel numaralı taşınmazların maliki olup taşınmazların kenarından geçen köy yoluna kazarak müdahalede bulunmak suretiyle tecavüz ettikleri iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık … hakkında verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasında belirlenen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında duran süre de nazara alınarak suç tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır.
2. Sanık … hakkında verilen hükmün temyiz incelemesinde,
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesinden önce suçtan zarar gören Maliye Hazinesi’ne davanın ihbar edilmemesi ve gerekçeli kararın kuruma tebliğ edilmemesi karşısında,hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulünce kesinleşmediği ve beş yıllık denetim süresinin başlamadığı ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca dava zamanaşımının durmadığı ve sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasında öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihi olan 28.12.2010 (iddianame tarihi) tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 5.Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli kararına yönelik sanık … müdafii ve sanık … müdafiinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.05.2023 tarihinde karar verildi.