YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10808
KARAR NO : 2023/7427
KARAR TARİHİ : 12.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/791 E., 2016/643 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Dikili Cumhuriyet Başsavcılığının 01.10.2015 tarihli iddianamesi ile köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’un (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası delaletiyle birinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Dikili 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2016 tarihli kararı ile köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Hazine vekilinin temyiz istemi, suçun sanık tarafından işlendiğinin sanığın ikrarı, tanık beyanları, mahalli bilirkişi beyanları ile sabit olduğuna ve re’sen gözetilecek sebeplerle kararın bozulmasının gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın … Mahallesinde bulunan tescil harici yere çevirme, iki adet iki katlı yığma yapı, bir adet hayvan barınağı yaptırarak işgal ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Dava konusu yerin köy boşluğu vasfında olduğunun belirlenmesi karşısında sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrasındaki suçu oluşturmayacağı anlaşıldığından sonucu itibarıyla kurulan isabetli olan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Dikili 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2016 tarihli kararına yönelik katılan Hazine vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan Hazine vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2023 tarihinde karar verildi.