YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10542
KARAR NO : 2023/4988
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/46 E., 2016/489 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karapınar Cumhuriyet Başsavcılığının 08.01.2016 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Karapınar Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.07.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekilinin temyiz istemi suçun unsurlarının oluştuğuna, sanığın suça konu taşınmazın bir kısmını ektiğini kabul ettiğine, katılanların hiçbir zaman taşınmazı ekmesi için sanığa haber göndermediklerine , kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın bir hakka dayanmadan katılanlara ait Şamlar mevkii 2092 numaralı taşınmazın bir kısmını ekerek tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Katılanların sanığın suça konu taşınmazı 2004 yılında da ektiğine ilişkin beyanları, dinlenen tanıklardan …’nın tanık … tarafından arandığına ve sanığa suça konu taşınmazı ekmemesi için haber gönderdiğine kendisinin de bunu sanığa ilettiğine ilişkin beyanlan karşısında sanığın dava konusu yerin annesine ait olduğunu düşünerek ektiğine yönelik savunmasına itibar edilmemiştir. Sanık savunması, yapılan keşif alınan bilirkişi raporları ve tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden sanığın katılanlara ait tapulu taşınmazın bir kısmını izin almadan ve bilerek bir hakka dayanmadan ektiği anlaşılmakla sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması yerine suç kastının bulunmadığı gerekçesiyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Karapınar Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.07.2016 tarihli kararına yönelik katılanlar vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,19.06.2023 tarihinde karar verildi.