YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10438
KARAR NO : 2023/8804
KARAR TARİHİ : 20.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/710 E. 2016/358 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Hatay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 13.11.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2.Hatay 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 1 yıl 3 yıl (ay) hapis ve 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, suçu işlemediğine, eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna, cezalandırılması için dosya kapsamında delil bulunmadığına ve savunmalarına itibar edilmediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, katılana ait Finansbank tarafından verilme kredi kartı kart bilgileri tespit edilemeyen bir şekilde ele geçirilip olay günü iki kez peş peşe 1.999,00 TL ve 2.259,43 TL olmak üzere toplam 4.258,43 TL tutarında katılanın rızası olmaksızın internet üzerinden alışveriş yapıldığı, alışveriş teslimat adresi olarak sanığın adresinin, iletişim numarası olarak ise sanığın telefon numaralarının verildiği, bu suretle sanığın başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 5 yıl hapis ve 600 gün adli para cezası olarak belirlenen temel hapis cezası üzerinden 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 35 inci maddesi uyarınca 3/4 oranında indirim yapılırken sonuç hapis cezasının “1 yıl 3 ay” yerine “1 yıl 3 yıl” olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurun aşamalardaki beyanları, sanığın aşamalardaki birbiri ile çelişkili savunmaları, tanık beyanları, banka cevabi yazıları, alışveriş yapılan iş yerinin alışverişin kart sahibi tarafından teyit edilmemesi nedeniyle iptal edilip ilgili ürünler sevk edilmeksizin ürünlerin bedelinin iadesinin gerçekleştirildiğine ilişkin cevabi yazısı ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın, suçu işlemediğine, eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna, cezalandırılması için dosya kapsamında delil bulunmadığına ve savunmalarına itibar edilmediğine yönelik temyiz talepleri yerinde görülmemiş ise de, başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 35 inci maddesinin ikinci fıkrasının uygulanması ile belirlenen sonuç hapis cezasının maddi hata sonucu “1 yıl 3 ay” yerine “1 yıl 3 yıl” olarak belirlenmesi Kanuna aykırı görülerek, 5320 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 322 nci maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Hatay 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.06.2016 tarihli, 2015/710 Esas, 2016/358 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği 5237 sayılı Kanun’un 35 inci maddesinin ikinci fıkrası uygulanması ile hükmün ikinci bendinde belirlenen “1 yıl 3 yıl” ibaresi çıkarılarak yerine “1 yıl 3 ay” ibaresi eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.