Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/10362 E. 2023/8444 K. 06.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10362
KARAR NO : 2023/8444
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/985 E., 2016/532 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, onama

Sanıklar hakkında katılana karşı hakaret suçundan neticeten hükmolunan 1.740,00 TL adlî para cezalarına ilişkin mahkûmiyet kararlarının tür ve miktarları itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu temyiz taleplerinin reddinin gerektiği anlaşılmıştır.

Sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Çanakkale Cumhuriyet Başsavcılığının 21.10.2015 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme ve hakaret suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2.Çanakkale 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.05.2016 tarihli kararı ile,
a. Sanıkların hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan 3.000,00 TL adli para cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına,
b.Sanıkların hakaret suçundan doğrudan verilen 1.740,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların temyiz istemi, atılı suçları işlemediklerine, iskelenin kısa bir süre sonra kaldırıldığına, atılı hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarının oluşmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, katılana ait gayrimenkulünün bitişiğindeki arsada inşaat yapan sanıkların katılana ait arsa üzerine katılanın rızasını almaksızın 150 cm genişliğinde iskele kurdukları iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A.Sanıklar Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik
Hükmün tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

B.Sanıklar Hakkında Hakkı Olmayan Yere Tecavüz Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik
Sanıklar hakkında kurulan hükümde, hakkı olmayan tecavüz suçunun oluşabilmesi için sanıkların yasada belirtilen başkasına ait taşınmaz mal veya eklentilerini malikmiş gibi işgal etmek, sınırlarını değiştirmek veya bozmak, hak sahibinin yararlanmasını engellemek şeklindeki seçimlik hareketlerden birini gerçekleştirmesi gerektiği, somut olayda sanıkların katılana ait taşınmazı işgal etmek veya sahiplenmek amacıyla değil geçici olarak katılanın gayrimenkulü kullanmasına da engel olmadığı bu nedenle, inşaatın mantolama işi için iskele kurmaları şeklinde gerçekleşen olayda atılı suçun oluşmadığı anlaşıldığından sanıklar hakkında beraat kararı verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine hükmedilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A.Sanıklar Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Çanakkale 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.05.2016 tarihli kararına yönelik sanıkların temyiz isteklerinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B.Sanıklar Hakkında Hakkı Olmayan Yere Tecavüz Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik
Gerekçe bölümünde (B) açıklanan nedenlerle Çanakkale 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.05.2016 tarihli kararına yönelik sanıkların temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.