YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10318
KARAR NO : 2023/5000
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :2015/442 E., 2016/342 K.
SUÇ :Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜMLER :Mahkûmiyet

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Keskin Cumhuriyet Başsavcılığının 16.11.2015 tarihli iddianamesiyle sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan kamu davaları açılmıştır.
2. Keskin Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan, hapis cezasından çevrili 3.000,00 TL ve doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların temyiz istemi kadastro yenileme çalışmaları sırasında taşınmazların sınırlarının değiştiğine, tarlalarının ilk kullandıkları gündeki sınırlarının değiştiğine, Keskin Asliye Hukuk Mahkemesinde dava açtıklarına bu davanın sonucunun beklenilmesi gerektiğine kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanıkların herhangi bir hakka dayanmadan kendilerine ait 119 Ada 27 parselin sınırında bulunan katılanını hissedarı olduğu 119 Ada 28 numaralı parselin 10597,60 metrekarelik alanını kullanarak tecavüz ettikleri iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Suça konu taşınmazın tapusunun bulunduğu anlaşıldığından Tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1. Sanık savunmaları, mahalli bilirkişi beyanları yapılan keşif alınan bilirkişi raporları ve tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden sanıkların bir hakka dayanmadan katılana ait taşınmazın bir kısmını ekip biçerek tecavüz ettikleri anlaşıldığından ilk derece mahkemesinin kabul ve uygulamasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Keskin Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıkların temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.