Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/10259 E. 2023/8801 K. 20.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10259
KARAR NO : 2023/8801
KARAR TARİHİ : 20.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/3 E. 2016/235 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin, sanığın bilinen adresine çıkartılan tebligatların usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktarı itibarıyla kabulünde yasal olanak bulunmayan sanık müdafinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Alanya Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen iddianame ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.

2. Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 2 yıl 6 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz isteği, suçun unsurlarının oluşmadığına, sanığın suçu işlediğine dair mağdurun soyut beyanları dışında delil bulunmadığına, etkin pişmanlık hükümlerinin ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, mağdur ile sanığın … isimli şirketin eşit hisseye sahip şirket ortakları olduğu, olay tarihinde mağdurun başka bir suç sebebiyle hapis cezasının infazı için kapalı ceza infaz kurumuna girdiği, tanık M.Ç’ye, onun ofisinde kalan çantasını şirket ortağı olan sanığa vermesini söylediği, çanta içerisinde mağdura ait, Halk Bankasından verilme kredi kartının bulunduğu, kredi kartının şifresinin de yine çantada bulunan not defterinde yazılı olduğu, çantayı alan sanığın çanta içerisindeki mağdura ait kredi kartını mağdurun bilgisi ve rızası dışında muhtelif zamanlarda kullanarak toplam 1700,00 TL alışveriş yapmak suretiyle menfaat sağladığı, bu suretle sanığın başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurun aşamalardaki beyanları, mağdurun olay tarihinde kapalı ceza infaz kurumunda olduğuna dair Alanya L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunun 03.10.2012 tarihli cevabi yazısı, banka cevabi yazıları, sanığın kovuşturma aşamasındaki tevilli ikrar yollu savunması ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği görülmekle sanık müdafinin sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Bununla birlikte, sanığın 13.03.2013 tarihli celsedeki beyanında; mağdura olan borcunu kabul edip ödeyeceğini söylediği, bu tarihten sonra mağdur adına verilmiş 20.11.2015 tarihli dilekçe ile sanık ile uzlaştıklarının ve bankaya ilk taksitlerini ödediklerinin belirtildiğinin anlaşılması karşısında; sanığın mağdurun zararını giderip gidermediği şüpheye yer bırakılmaksızın tespit edildikten sonra sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 245 nci maddesinin beşinci fıkrası yollamasıyla 168 inci maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 tarihli, 2013/3 Esas, 2016/235 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.