YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10150
KARAR NO : 2023/8720
KARAR TARİHİ : 20.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/1629 E., 2020/3034 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz Talebinin Esastan Reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gerede Cumhuriyet Başsavcılığının 08.04.2014 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Gerede Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.01.2018 tarihli kararı ile sanıkların köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5 ay hapis cezasının suçtan önceki eski hale getirme seçenek yaptırımına çevrilmesine ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 18.11.2020 tarihli kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanıklar …, …, …, … müdafii, sanıklar … ve …
istinaf başvurusu üzerine 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrasını uyarınca ilk derece mahkemesinin mahkumiyet kararının kaldırılmasına,
A. Sanıklar …, …, …, …, … ve …’in köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan beraatlerine,
B. Verilen hükme karşı istinaf başvurusunda bulunan sanıklar lehine yapılan uygulamanın istinaf isteminde bulunmayan dosyanın diğer sanıkları …, …, … ve …’a da uygulanma olanağının bulunduğu gerekçesi ile adı geçen sanıklarında istinaf isteminde bulunmuşcasına yararlandırılmasına, bu sebeple; sanıklar …, …, … ve …’ın köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan beraatlerine ve düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi, delillerin takdirinde yanılgıya düşülmüş olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Dava konusu olay, sanıkların …, … ve … mahallesi halkı tarafından ortak olarak kullanılan Karapınar Yaylasına sahiplenmek maksadıyla kalıcı ev, odunluk, bahçe çiti, samanlık, ahır yapmak suretiyle işgal ettikleri iddiasına ilişkindir.
2. Mahkemece iddia, savunma, yapılan keşif, bilirkişi raporları, mahalli bilirkişi beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; sanıkların …, … ve … mahallesi halkı tarafından ortak olarak kullanılan Karapınar Yaylasına, hiçbir üstün hakka sahip olmaksızın ve herhangi bir tapu kaydı bulunmaksızın, sahiplenmek maksadıyla kalıcı ev, odunluk, bahçe çiti, samanlık, ahır yapmak suretiyle işgalde bulundukları kabulü ile mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Suça konu yerlerin mahalle halklarına tahsis edilen yerlerden olduğu, Dörtdivan Kaymakamlığının 29.03.2017 tarih ve 731051 sayılı yazılarında da belirtildiği üzere bu yerlerin köylülere tahsis edilen yerlerden olmadığı, 3091 sayılı Yasanın 15 inci maddesinde belirtilen iki ayrı men kararının da mevcut bulunmadığı, sanıklara yüklenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunun maddi unsurunun olayda oluşmaması nedenleriyle ile ilk derece mahkemesinin kararında isabetsiz görüldüğü anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, Dörtdivan Kaymakamlığının 20.11.2014 tarihli yazısnda Dörtdivan … mahallesinin ezelden bu yana mahalle olduğu, … ve … Köylerinin İlçe Belediye Meclisinin 06.06.2005 tarihli kararı ile mahalle olmalarına karar verildiği, ve köy tüzel kişilklerinin sona erdiğinin belirtildiği, Dörtdivan Belediye Başkanlığının 21.03.2016 tarihli yazısında ise Karapınar yaylasının … … ve … Mahallelerinin ortak olarak kullandığı bir yayla olduğu, herhangi bir köy veya belde adına tahsisinin yapılmadığının belirtildiği anlaşıldığından hükümden önce 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü madde ve birinci fıkrasında yapılan değişiklik ile sanıkların eylemlerinin suç olmaktan çıkarılması nedeni ile hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 18.11.2020 tarihli katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gerede Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.