Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/1012 E. 2023/8387 K. 02.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1012
KARAR NO : 2023/8387
KARAR TARİHİ : 02.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/203 E., 2015/398 K.
SUÇLAR : Mühürde sahtecilik, mühür bozma
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında mühürde sahtecilik suçundan açılan davada, suçtan doğrudan zarar görmeyen Toroslar Elektrik Dağıtım Şirketi A.Ş. vekilinin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usûl hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
1. Nizip Cumhuriyet Başsavcılığının 17.04.2014 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında mühürde sahtecilik ve mühür bozma suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Nizip 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında mühürde sahtecilik ve mühür bozma suçlarından ayrı ayrı beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın işlettiği kıraathanede bulunan elektrik sayacının mühürleri ile oynandığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Mühürde sahtecilik suçu yönünden;
Mühürde sahtecilik suçundan açılan davada, suçtan zarar görmeyen Toroslar Elektrik Dağıtım Şirketi A.Ş. nin davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği anlaşılmıştır.
B. Karşılıksız yararlanma suçu yönünden;
Sanığın mühür bozma suçundan yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 203 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca öngörülen cezanın üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır. Aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 23.10.2014 sorgu tarihi olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu anlaşılmıştır.

V. KARAR

1. Mühürde sahtecilik suçu yönünden:
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenlerle; mühürde sahtecilik suçundan açılan davada, suçtan zarar görmeyen Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317 nci maddesi gereğince Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2.Mühür bozma suçu yönünden;
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle, Nizip 2 Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.12.2015 tarihli kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki açılan kamu davasının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.11.2023 tarihinde karar verildi.