YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8326
KARAR NO : 2023/4841
KARAR TARİHİ : 14.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2012/443 E. ve 2016/154 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305 inci maddesine göre temyiz edilebilir olduğu karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü;

I.HUKUKİ SÜREÇ
1.Yalova Cumhuriyet Başsavcılığının 04.09.2012 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan (5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının b ve f bentleri, beşinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca) cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.

2.Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının f bendi, beşinci fıkrası ile 53 üncü maddesi ve 62 nci maddesi uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II.TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; Mağdurenin rızasının bulunduğuna, tanıkların gerçeğe aykırı beyanda bulunduklarına ve hukuka aykırı olarak verilen kararın bozulmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanık …’ın daha önceden gördüğü ve evlenmek istediği mağdureyi suça sürüklenen çocuk … ile birlikte İstanbul ilinden kaçırarak Yalova iline götürmesi ve burada sanık …’a ait olduğunu söylediği evde alıkoymaları, bir gün sonra ise mağdurenin, sanık … ve eşinin yardımıyla, kolluk kuvvetleri aranarak bulunması ve ailesine teslim edilmesi suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu iddiasına ilişkindir.

IV.GEREKÇE
Sanık …’in kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu birden fazla kişi ile birlikte ve çocuğa karşı işlemesi karşısında, temel ceza belirlenirken 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının b ve f bentlerindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, aynı Kanun’un 3 üncü ve 61 inci maddeleri gereğince temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1.Mağdurenin tüm aşamalardaki benzer nitelikte beyanları ile müşteki …’in soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki, tanık … ve …’nin yargılama aşamasındaki mağdurenin anlatımını doğrulayan beyanlar sanık …’ın beyanları ve sorgu aşamasındaki savunmaları, soruşturma ve kovuşturması ayrı yürütülen ve hakkında hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına karar verilen suça sürüklenen çocuk …’in kovuşturma aşamasındaki beyanı, mağdurenin kolluğa yaptığı ihbar ve sonrasında kolluğun sanığı yakalamasına ilişkin tutanak ve dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde sanığın davaya konu eylemi gerçekleştirdiğine ilişkin ilk derece mahkemesinin gerekçesi isabetli bulunmuştur. Bu itibarla, sanığın üzerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlemediğine mağdurenin rızasının bulunduğuna, hukuka aykırı kararın bozulmasına karar verilmesine gerektiğine yönelik somut olgulara dayanmayan temyiz itirazları yönünden hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içinde belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V.KARAR
Gerekçe bölümünde açıklana nedenlerle Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2016 tarihli kararında sanık … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.06.2023 tarihinde karar verildi.