YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8300
KARAR NO : 2023/4623
KARAR TARİHİ : 13.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/808 E., 2016/607 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanığın duruşmalı inceleme talebinin hükmolunan ceza miktarı yönünden 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı Kanun’un 318 inci maddesi gereğince REDDİNE karar verilerek inceleme yapılmıştır.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Balıkesir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2015/3037 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2.Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; sübuta, atılı suçu işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanık …’in kaybolan kızının, mağdur … ile birlikte olduğunu düşünerek konu hakkında bilgi almak için işyerine çağırdığı mağduru darp ettiği, mağduru araca bindirerek Termal Otele götürüp otel çalışanlarına göstererek kızının birlikte geldiği şahıs olup olmadığını sorduğu, gece yarısına kadar mağduru darp ederek alıkoymak suretiyle hürriyetinden yoksun bıraktığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1 . Sanığın kaybolan kızının mağdur tarafından saklandığını düşünerek konuşmak üzere işyerine çağırdığı mağdura cebir uygulamak suretiyle yanında tuttuğu ve hürriyetini kısıtladığı sabit olmakla mahkemenin sübuta yönelik kabulünde isabetsizlik olmadığından sanığın bu yöndeki temyiz itirazı reddedilmiştir.
2 . Sanığın, kaybolan kızını, mağdur …’ın alıkoyup saklaması nedeniyle mağdurla konuşmak üzere biraraya geldiğini savunması karşısında, sanığın kızının tanık olarak dinlenerek gerektiği takdirde mağdurla yüzleştirilerek kızını kaçıranın mağdur olup olmadığı hususununda beyanına başvurulmasından sonra 5237 sayılı Kanun’un 29 uncu maddesinin uygulama yeri bulunup bulunmadığı tartışılmadan eksik incelemeyle hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
nin 31.03.2016 tarih ve 2015/808 Esas, 2016/607 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden, hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2023 tarihinde karar verildi.