YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8260
KARAR NO : 2023/5054
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/595 E., 2016/207 K.
SUÇLAR :Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, hususları yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1-Çorlu Cumhuriyet Başsavcılığının 05.11.2015 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kamu davası açılmıştır.
2-Çorlu 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında atılı suçlardan mahkumiyet karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık …’nun temyiz isteği, suçların unsurlarının oluşmadığına ilişkindir.
2.Sanık …’ın temyiz isteği, müştekilerin şikayetlerinden vazgeçtiklerine, kararın bozularak beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanık …’ın mağdure … ile evlenmek istediği, mağdurenin teklifi reddetmesi üzerine sanıklar … ve … ile kimlik bilgileri tespit edilemediği için hakkında tefrik kararı verilen şahsın fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek mağdurenin evinin önüne gittikleri, sanık …’nun ikametin kapısından girdiği, hakkında tefrik kararı verilen şahsın av tüfeğiyle havaya ateş ettiği, ardından dışarı çıkan mağdureyi saçlarından tutup sürükleyerek zorla araca bindirmeye çalıştıkları, mağdurenin ağabeyi olan müşteki … ile gayri resmi nikahlı eşi olan müşteki …’ın müdahalesiyle sanıkların mağdureyi bırakıp araçla uzaklaştıkları iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A.Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
1.Müştekilerin olay nedeniyle şikayetçi olmadıklarını belirttikleri, ancak 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ile 116 ncı maddesinin birinci ve 119 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen suçların soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olmayıp re’sen takibi gerektiren suçlardan olması nedeniyle sanığın bu hususa ilişkin temyiz sebebi reddedilmiştir.
2.Müşteki beyanları ve sanıkların tevil yollu ikrarları, adli raporlar ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı suçları işlediğine yönelik Mahkemenin suçların sübutu ve atılı suçların silahla ve birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğine ilişkin kabulünde isabetsizlik görülmemiş olup yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3.Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan temel ceza ceza tayin edilirken, 5237 sayılı Kanunun 116 ncı maddesinin birinci fıkrası yerine 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası olduğunun belirtilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanunun 232 inci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması hukuka aykırı ise de, 1412 sayılı Kanun’un 322 inci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
B.Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde ise;
Sanığın hüküm tarihinde aynı yargı çevresi içerisinde bulunan Tekirdağ Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; sanığa duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 12.04.2016 tarihli duruşmada bizzat veya SEGBİS vasıtası ile hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi sureti ile 5271 sayılı Kanun’un 196 ncı maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle sanık hakkında kurulan hüküm hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A.Sanık … hakkında kurulan hükümler yönünden
1.Gerekçe bölümünde A/1-2 numaralı bentte açıklanan nedenle Çorlu 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.04.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
2.Gerekçe bölümünde A/3 numaralı bentte açıklanan nedenle Çorlu 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.04.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükümlerin ilk fıkralarında yer alan “109/2” ibaresinin çıkartılarak yerine “116 ncı maddesinin birinci fıkrası” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B.Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümler yönünden
Gerekçe bölümünde B numaralı bentte açıklanan nedenle Çorlu 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.04.2016 kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.