YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8258
KARAR NO : 2023/5058
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/45 E., 2016/70 K.
SUÇ : Kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan neticeten hükmolunan 3.000,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararının tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bolvadin Cumhuriyet Başsavcılığının 22.09.2012 taarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 29.11.2012 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, karar 10.12.2012 tarihinde kesinleşmiştir. Denetim süresi içerisinde kasten yeni suç işlenmesi nedeniyle Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 05.05.2016 tarihli kararı ile hükmün açıklanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın resmi nikahlı eşi olan müşteki ile tartıştıktan sonra basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde darp ettikten sonra kapıyı üzerine kilitlediği, yaklaşık bir saat sonra kapıyı açarak müştekiyi serbest bıraktığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A.Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmün tür ve miktarları itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B.Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde ise;
Müştekinin aşamalardaki beyanları, müştekiye ait adli rapor, sanığın tevil yollu ikrarı ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik Mahkemenin suçun sübutu ve kabulünde isabetsizlik görülmemiş olup yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazı ile reddedilmiştir.

V. KARAR
A.Sanık hakkında kasten yaralama suçu yönünden;
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B.Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 05.05.2016 tarihli kararında sanık müdafiinin temyiz itirazı ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz itirazının reddiyle hükmün Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.