Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/8087 E. 2023/5387 K. 22.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8087
KARAR NO : 2023/5387
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/612 E., 2016/106 K.
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret, silahla tehdit
HÜKÜMLER : Beraat, mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği gerekçe bölümünde açıklanan dışında temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 17.11.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında mağdur …’e yönelik eylemi nedeniyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, müşteki …’e yönelik eylemi nedeniyle hakaret ve silahla tehdit suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. İstanbul Anadolu 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.02.2016 tarihli kararı ile sanık mağdur …’e yönelik eylemi nedeniyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı, müşteki …’e yönelik eylemi nedeniyle hakaret suçundan, doğrudan verilmek suretiyle, 1500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, adli para cezasının taksitler halinde ödenmesine, silahla tehdit suçundan, hapis cezasından çevrilmek suretiyle, 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, adli para cezasının taksitler halinde ödenmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, mağdur … ile olay öncesine dayalı duygusal arkadaşlık ilişkisi bulunan sanığın, olay günü ailesi ile yaşadığı ikametlerine mağdur ve müştekinin misafir olarak geldiklerini gördüğü, mağdur …’yı rahatsız etmeye başladığı, sonrasında müşteki …’yi evde eline geçirdiği bıçakla tehdit ve ona hakaret ettiği, bu suretle atılı suçları işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın, hakkında beraat hükmünün gerekçesine yönelik olmayan temyiz talebinde hukuki yararı olmadığı anlaşıldığından talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden;
Hükme konu cezanın tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulundukları anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
3. Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden;
a. Sanığın ne şekilde haksız tahrik altında silahla tehdit suçunu işlediğinin açıklanıp tartışılmaması ve indirim oranının da gerekçe gösterilmeden alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından,
b. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 53 üncü maddesinin birinci fıkrasında belirtilen hak yoksunluklarına, kasten işlenen bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyet kararı verilmesi halinde hükmedilebileceği gözetilmeden, sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükümde sonuç ceza adli para cezası olduğu halde, yazılı şekilde 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilmesi hususunun infaz aşamasında gözetilebileceğinden,
c. Adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanun’la değişik 5275 Kanun’un 106 ncı maddesinin üçüncü fikrası uyarınca infaz aşamasında res’en uygulama yapılabileceği nazara alınarak, hüküm fikrasındaki ” taksitlerden birinin zamanında ödememesi halinde geri kalan kısmın tamamının bir defada tahsil edileceğine ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunun sanığa ihtarına” hususuna ilişkin ihtarat yapılmaması sonuca etkili görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir.

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın somut bir nedene dayanmayan temyiz sebebi reddedilmiştir.

V. KARAR
1.Gerekçe bölümünün birinci bendinde açıklanan nedenle, beraat kararının gerekçesine yönelik olmayan temyizde sanığın hukuki yararı bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünün ikinci bendinde de belirtildiği üzere; sanık hakkında hakaret suçundan hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
3. Gerekçe bölümünün üçüncü bendinde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.02.2016 tarihli ve 2014/612 Esas, 2016/106 Karar sayılı sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebebi ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebebinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2023 tarihinde karar verildi.