YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/7548
KARAR NO : 2020/18744
KARAR TARİHİ : 25.11.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 30.09.2020 tarihli ve 2020/67445 sayılı itiraznamesi ile Dairemizin 16.01.2020 gün ve 2018/6420 Esas, 2020/884 Karar sayılı ilamına, somut olayda; katılanın kredi kartını ele geçirmeyen ve elinde bulundurmayan, katılanın kartını alıp kullanmaya yönelik hareketi bulunmayıp hedefi sadece paraya yönelik olan sanığın eylemi hırsızlık suçunu oluşturduğundan kararın bozulmasına karar verilmesi talep edilmekle;
Dosya kapsamına, aşağıda ayrıntısı açıklanan Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 11.02.2020 tarih, 2017/8-349 Esas, 2020/69 Karar sayılı ilamına ve Dairemizin benzer yöndeki yerleşmiş içtihatlarına göre gerekçesi yerinde görülen itirazın kabulü ile Dairemizin 16.01.2020 gün ve 2018/6420 Esas, 2020/884 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASINA,
Yeniden yapılan incelemede;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; katılanın olay günü… ATM’sine giderek yatırmış olduğu 300 TL’lik kredi kartı borcuna ilişkin hesap özeti almak istediği ancak işlemi gerçekleştiremeyip kartı çıkardığı, ATM’den ayrılacağı sırada sanığın katılanın yanına yaklaşarak ”yanlış işlem yaptınız para çekmeye bastınız, işlem devam ediyor, paranızı başkası çeker, kartınızı takın” dediği,katılanın da kartı ATM cihazına takarak şifresini girdiği, bu esnada sanığın araya girerek ”durun ben yaparım” dediği ve hesap özetini alarak katılana verdiği, katılana ait kartla işlem yapmaya devam ettiği ve ”para çekmeye başlamışsınız işlemi iptal edip parayı çekmeden tekrar yatırmanız gerekiyor” dediği, ATM cihazının para çıkış haznesinde paranın gözüktüğü, sanığın ise bu hazneyi eliyle kapatarak çıkan kredi kartını katılana verdiği ve parayı geri iade ettim dediği, katılanın başka ATM’den hesabını kontrol ettiğinde 2000 TL paranın çekilmiş olduğu anlaşılan olayda;Ceza Genel Kurulu’nun ”…suça konu kredi kartının katılan tarafından ATM’ye yerleştirilip şifresi girildikten sonra işlemlere başlanması, yapılan işlemler sırasında katılanın kredi kartı üzerindeki fiili hâkimiyetinin diğer bir ifade ile zilyetliğinin devam ediyor bulunması ve kredi kartının sanığın eline hiçbir şekilde geçmemiş olması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 245. maddesinde düzenlenen banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun, başkasına ait banka veya kredi kartının her ne suretle olursa olsun ele geçirilmesi veya elde bulundurulması koşulu gerçekleşmediğinden sanığın eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğu” şeklindeki kabulü ve sanığın katılanın kredi kartını alıp kullanmaya yönelik hareketi bulunmayıp hedefinin sadece paraya yönelik olduğu, menkul mal niteliğinde olan paranın zilyedinin rızası dışında para çekme haznesinin kapatılması suretiyle alıkonulması nedeniyle eyleminin TCK.nın 141/1. maddesi ile düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturması ve 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK.nın 141/1. maddesi kapsamındaki hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.