YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/7455
KARAR NO : 2023/5793
KARAR TARİHİ : 05.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan mağdurlar …, … ve …’e yönelik ayrı ayrı neticeten hükmolunan 2.000,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararlarının ve hakaret suçundan neticeten hükmolunan 2.320,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararlarının tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmıştır.
Sanıklar … ve … haklarında diğer suçlardan kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1-Gebze Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 20.03.2015 tarihli iddianamesi ile sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından; sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kamu davası açılmıştır.
2-Gebze 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06.04.2016 tarihli kararı ile sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 6 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan 3.000,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine, görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan 10 ay hapis, 500 TL adli para cezası ile mahkumiyetine, mala zarar verme suçundan mağdurlar …, … ve …’e yönelik ayrı ayrı 2.000,00 TL adlî para cezası ile mahkumiyetine, hakaret suçundan 2.320,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine; sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar … ve … müdafinin temyiz isteği; suçların unsurlarının oluşmadığına, kusurun bulunmadığına, usul ve yasaya aykırı mahkumiyet kararlarının bozulması gerektiğine, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İncelemeye konu olay; sanıklar … ve …’in mağdur …’e ait işyerine gitmeleri, sanık …’in ruhsatsız silahıyla işyeri önündeki köpeği öldürmesi ve mağdur …’in aracına kurşun sıkması, sanıkların birlikte işyeri içinde mağdurların hürriyetlerini kısıtlamaları, sanık …’in mağdurlara hakaret etmesi ve mağdur …’ın cep telefonunu kırması, ihbar üzerine olay yerine gelen kolluk güçlerinin sanıkları yakaladığı sırada sanık …’in polis memuru olan mağdur …’in yüzüne yumrukla vurup boğazını sıkması, iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık … hakkında hakaret suçundan; mağdurlar …, … ve …’e karşı ayrı ayrı mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık … müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükümlerin tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanık … müdafinin temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

B. Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik sanık … müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Tebliğnamede sanık … hakkında hakaret suçundan her ne kadar hüküm kurulmuş olduğu belirtilmiş ise de; sanık … hakkında İddianame ile hakaret suçundan açılmış bir dava ve Mahkeme tarafından kurulmuş bir hüküm bulunmadığı belirlenmekle; sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümle ilgili yapılan temyiz incelemesinde;

1.Sanık … hakkında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde; sanığın atılı suçu silahla ve birden fazla kişi ile birlikte işlediği gözetilerek, Mahkeme hükmünde 5237 sayılı Kanun’un 3 üncü ve 61 inci maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanun’un 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının a ve b bentlerindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiğinden bahisle, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edildiği anlaşılmakla; Tebliğname’de bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
2.Sanık …’in olayın başlangıcından sonuna kadar diğer sanık … ile fikir ve eylem birliği içinde hareket ederek suça iştirak etmesi karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi delaletiyle müşterek fail sıfatıyla cezalandırılması yerine, yardım eden olduğu kabul edilerek hakkında 5237 sayılı Kanun’un 39 uncu maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3.Sanığın, mağdurlar …, …, …, … ve …’e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun mağdur sayısınca oluştuğu gözetilerek her bir mağdura karşı eyleminden dolayı mahkumiyet hükümleri kurulması gerektiği gözetilmeden, uygulama yeri olmadığı halde zincirleme suç hükümleri uygulanarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4.Mağdurların anlatımını doğrulayan olay tutanağı ile sanığın tevilli savunması karşısında, sanık … müdafinin bu yöndeki temyiz gerekçeleri yerinde görülmemiştir.
5. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık … müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
C. Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık … müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık … Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 07.11.2022 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Kanun’un 64 üncü maddesinin 1 inci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davalarının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.

V. KARAR
A. Sanık … hakkında hakaret suçundan; mağdurlar …, … ve …’e karşı ayrı ayrı mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık … müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Gerekçe bölümünde A bendinde açıklanan nedenle Gebze 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06.04.2016 tarihli kararına yönelik sanık … müdafinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik sanık … müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;

Gerekçe bölümünün B bendinde açıklanan nedenlerle, Gebze 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06.04.2016 tarihli kararında, sanık … müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri konusu hususlar dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık … müdafinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
C. Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde; ;
Gerekçe bölümünün C bendinde açıklanan nedenle Gebze 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06.04.2016 tarihli kararırına yönelik sanık … müdafinin, temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 05.07.2023 tarihinde karar verildi.