YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/6215
KARAR NO : 2023/4878
KARAR TARİHİ : 15.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/401 E., 2015/1027 K.
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, silahla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2015 tarihli ve 2014/401 Esas, 2015/1027 Karar sayılı sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından verilen kararlarının sanık … tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bartın Cumhuriyet Başsavcılığının 05.06.2014 tarihli iddianamesi ile sanıklar …, …, … ve … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, sanık … hakkında silahla tehdit suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Bartın 1. Ceza Mahkemesinin, 20.10.2015 tarihli kararı ile sanıklar …, …, … ve … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, ayrı ayrı olmak üzere, 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına, sanıklar … ve … hakkında verilen hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, sanık … hakkında silahla tehdit suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’in temyiz isteği, suçu işlemediğine, suça iştirak ettiğie dair her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığına, teşebbüs hükümleri uyarınca yapılan indirimin üst hadden yapılması gerektiğine ilişkindir.
2. Sanık …’in temyiz isteği somut bir nedene dayanmamaktadır.
3. Sanık …’ın temyiz isteği, suçu işlemediğine ilişkindir.
4. Sanık …’nun temyiz isteği, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, tehdit suçu bakımından suç kastının bulunmadığına, hakkında verilen hükümlerin ertelenmemesinin usule aykırı olduğuna, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurlarının oluşmadığına, cezalandırmaya yeterli delil bulunmadığına, gerekçeli karar tebliğinin usulsüz olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, mağdur …’nun olay tarihinden önce sanık …’in işlettiği oyun salonundan 4 adet Playstation marka oyun konsolu, 2 adet televizyon ve 1 adet oyun CDsi kiraladığı, kira süresi bitmesine rağmen mağdurun söz konusu eşyaları teslim etmediği, olay günü sanık …’in diğer sanıklarla kendisine ait araçla gezerken mağduru görmesi üzerine mağdurun yanına diğer sanıklarla gittiği, diğer sanıkların da mağdurun sanık …’e eşyaları iade etmediğini bildikleri, sanıkların mağdurdan arabaya binmesini istedikleri, mağdur kabul etmeyince zorla bindirmeye çalıştıkları, mağdurun sanıkların elinden kurtularak yakında bulunan bir öğrenci yurduna doğru kaçmaya başladığı, bu sırada sanık …’ın mağduru tehdit ettiği, bu suretle sanıklar …, …, … ve …’ın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, sanık …’nun silahla tehdit suçlarını işledikleri iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümler yönünden,
Sanığın yokluğunda verilen hükümlerin, duruşmada bildirdiği en son adresi ile aynı olan Merkezi Nüfus İdaresi Sistemi (MERNİS) adresine, MERNİS şerhi olmaksızın 26.11.2015 tarihinde tebliğe çıkarıldığı, tebligatta yer alan şerhe göre sanığın babasının sanığın evde oturmadığı beyanı üzerine tebligatın iade edildiği anlaşılmıştır. Bunun üzerine aynı adrese MERNİS şerhli olarak gerekçeli karar 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21 nci maddesinin ikinci fıkrasına göre 10.12.2015 tarihinde tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilmiştir. Sanık tarafından, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 10.02.2016 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu gözetilerek temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
2. Sanıklar … ve … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümler yönünden,
Mağdur aşamalardaki birbiri ile uyumlu beyanları, sanıkların aşamalardaki savunmaları, mağdurun beyanlarını doğrular nitelikteki doktor raporu ve tüm dava dosyası kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık …’in somut bir nedene dayanmayan, sanık …’ın suçu işlemediğine yönelik temyiz talepleri reddedilmiştir.
3. Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden,
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın suçu işlemediğine, suça iştirak ettiğie dair her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığına, teşebbüs hükümleri uyarınca yapılan indirimin üst hadden yapılması gerektiğine yönelik temyiz taleplerinin reddine, ancak;
Dava dosyası kapsamında alınan beyanlarından mağdur …’nun sanığın işlettiği oyun salonundan kiraladığı Playstation marka oyun konsolları ve televizyonları, kira süresi bitmesine rağmen teslim etmeyip, eşyaların bir kısmını da üçüncü kişilere sattığının ve sanık …’in kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu bu sebeple işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
1. Gerekçe bölümünün birinci bendinde de açıklandığı üzere, sanığın yokluğunda verilip 10.12.2015 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 10.02.2016 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu, hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, sanık …’nun temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünün ikinci bendinde açıklanan nedenlerle Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2015 tarihli ve 2014/401 Esas, 2015/1027 Karar sayılı sanıklar … ve … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen kararlarında sanıklar … ve … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar … ve … temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
3. Gerekçe bölümünün üçüncü bendinde açıklanan nedenlerle Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2015 tarihli ve 2014/401 Esas, 2015/1027 Karar sayılı sanık … hakkında verilen kararına yönelik sanık …’in temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.