Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/5974 E. 2022/13747 K. 06.10.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5974
KARAR NO : 2022/13747
KARAR TARİHİ : 06.10.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Başkasına ait banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suretiyle yarar sağlama, tefecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Suça konu kredi kartının değişik zamanlarda birden fazla kullanıldığının anlaşılması karşısında; TCK.nın 245/1. madde ve fikrası gereği tayin olunan cezadan TCK.nın 43. maddesi uyarınca arttırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, sübuta, eksik araştırmaya ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında tefecilik suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son usulü işlem olan sanığın savunmasının alındığı 21.11.2013 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış olduğundan; katılan … vekilinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde
görülmekle, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 06.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.