YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5956
KARAR NO : 2023/5388
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/16 E., 2016/177 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği gerekçe bölümünün birinci bendinde açıklanan nedenler dışında temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Samsun Cumhuriyet Başsavcılığının 19.12.2013 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, kararın olayın oluş ve gelişmesine aykırı ve beraat kararının aykırı olduğuna, katılana karşı orantısız güç kullanıldığına, sanıklar hakkında tek vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğine, sanıklar lehine vekalet ücretinin karar tarihi yerine 2014 ya da 2015 yılı avukatlık asgari ücret tarifesine göre belirlenmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanık …’in gemi kaptanı, sanık …’un başmühendis, sanık …’ın 2. çarkçıbaşı ve sanık …’ın asayiş amiri olarak çalıştığı … isimli gemide katılanın da yağcı olarak çalıştığı, söz konusu geminin İran’dan mal alıp, Hindistan’a götürmek üzere yola çıktığı, Hindistan karasularında iken katılanın geminin ait olduğu şirkete dilekçe yazıp askerlik tecil işlemlerini halletmek için gemiden ayrılmak istediği, şirketin ise olumsuz cevap verdiği, bir kaç kez daha gemiden ayrılma talebi reddedilen katılanın gemide personel arasında huzursuzluk çıkarmaya başladığı, gemi kaptanını ve başmühendisi ölümle tehdit edip gemiyi batıracağını söylemesi üzerine sanıkların katılanın ellerini kelepçeleyerek başaltında bir odaya götürüp orada 6-7 saat tuttukları, daha sonra gemi misafirhanesinde 2 gün boyunca elleri kelepçeli bir şekilde tuttukları, limana yaklaşınca katılanı üçüncü kaptan refakatinde uçakla İstanbul’a gönderdikleri, bu suretle sanıkların üzerlerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işledikleri iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Katılan vekilinin sanıklar lehine takdir edilen vekalet ücretlerine yönelik temyiz talebi yönünden;
Maliye hazinesi aleyhine ve sanıklar lehine takdir edilen vekalet ücretlerinin temyizi konusunda katılan vekilinin hukuki yararı bulunmadığı anlaşıldığından temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
2. Katılan vekilinin sanıklar hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz talebi yönünden;
Sanıkların katılandan gemiye ve personele gelebilecek tehlikeyi önlemek amacıyla katılanı, gemi başaltında bulunan odaya ve sonrasında gemi misafirhanesinde tuttukları yönündeki birbirleri ile uyumlu beyanları, olaya ilişkin gemi jurnaline yazılan kayıtlar, katılan beyanları ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak sanıklar hakkında beraat kararı verildiği anlaşıldığından, katılan vekilinin, kararın olayın oluş ve gelişmesine aykırı ve beraat kararının aykırı olduğuna, zorunluluk hali kapsamında kabul edilmesi gereken fiilde katılana karşı orantısız güç kullanıldığına yönelik temyiz talebi yerinde görülmemekle, kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
1. Gerekçe bölümünün birinci bendinde açıklanan nedenlerle sanıklar lehine hükmedilen vekalet ücretinin temyizinde katılan vekilinin hukuki yararı bulunmadığından katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünün ikinci bendinde açıklanan nedenlerle Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli ve 2014/16 Esas, 2016/177 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2023 tarihinde karar verildi.