Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/5936 E. 2023/3141 K. 10.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5936
KARAR NO : 2023/3141
KARAR TARİHİ : 10.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün ; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kozan Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 21.10.2014 tarihli 2013/4168 Soruşturma ve 2014/1275 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının (f) bendi, 35 inci maddesi, 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendi, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 4 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz isteği somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, müştekinin olay günü evine dönmek için yola çıktığı, kendisini durakta bekleyen anneannesinin yanına doğru gittiği esnada daha önceden tanışık olduğu sanığın, müşteki ile karşılaştığı, kendisiyle gelmesini istediği, zorla kolundan tuttuğu ve kendisini götürmeye başladığını, anneannesinin yaşlı olması nedeniyle müştekiye yardım edemediği ancak müştekinin ailesine haber verdiği, ailesinin müştekiyi aramaya çıktıkları, olay mahallinde bulunan hastanenin arka tarafında müşteki ve sanığı buldukları, sanığın müştekiyi bırakmak zorunda kaldığı iddiasına ilişkindir.
2. Müştekinin 20.10.2013 tarihli sağlık muayenesi raporunda herhangi bir darp ve cebir izine rastlanmadığı belirtilmiştir.
3. Kolluk tarafından görüntü kaydı ve görgü tanığı araştırması yapılmış, 24.10.2013 tarihli tutanak ile olaya ilişkin herhangi bir görüntü kaydı ve görgü tanığının bulunmadığı tespit edilmiştir.

IV. GEREKÇE
Dava dosyası kapsamındaki delillere göre, mağdurenin evine dönmek için yola çıktığı, kendisini beklemekte olan anneannesinin yanına gittiği esnada, sanığın mağdurenin yanına gelerek kendisiyle gelmesini istediği, mağdurenin gitmek istememesi üzerine ailesine zarar vereceğinden bahisle tehdit ettiği, mağdurenin kolundan tutarak sürükleyip götürmeye başladığı, mağdureyi ara sokağa götürdüğü, bir süre beklettiği, olayı gören anneanne I.A’nın haber vermesi üzerine ailesinin mağdureyi aramaya çıktığı ve olay yerine yakın bir noktada sanık ile mağdureyi bulmaları üzerine sanığın mağdureyi bırakmak zorunda kaldığı olayda, sanığın mağdureye yönelik gerçekleştirmiş olduğu kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun tamamlanmış suç niteliğinde olduğu gözetilmeksizin kanuni şartları oluşmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 35 inci maddesi uyarınca teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Mağdurenin aşamalardaki istikrarlı beyanları, sanığın kendisini tehdit edip kolundan tutarak zorla ara sokağa götürdüğünü ifade etmesi, bu durumun tanık I.A’ın beyanları ile desteklenmesi, sanık …’nın beyanları ile tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı suçu işlediği sübuta ermekle mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olduğu, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, kararda eleştiri konusu husus dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır .

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.03.2016 tarihli ve 2014/ 453 Esas, 2016/291 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.05.2023 tarihinde karar verildi.