Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/5905 E. 2023/4508 K. 12.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5905
KARAR NO : 2023/4508
KARAR TARİHİ : 12.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kemah Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.12.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Kemah Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi,
1. Mağdurenin kendi iradesini kullanma imkanı bulunmasına rağmen ailesinin baskısı ile kendisinden şikayetçi olduğuna,
2. Mağdurenin intihar edeceğini söylemesi üzerine, onu kurtarmak için olay yerine gittiğine,
3. Kararın yersiz ve haksız olduğuna,
Ve somut bir nedene dayanmayan diğer temyiz itirazlarına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanık ile mental gelişimi yaşı ile uyumlu olmayan mağdure arasında yaklaşık bir yıldır süren bir arkadaşlık ilişkisinin bulunduğu, olay günü mağdurenin sanığı arayarak kendisini kaçırmasını istediği, bunun üzerine sanığın mağdureyi alarak çalışmakta olduğu bahçeye götürdüğü, iki gün burada kaldıktan sonra sanığın mağdureyi jandarma karakoluna götürerek teslim ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Erzincan Üniversitesi Mengücek Gazi Eğitim ve Araştırma Hastanesi bünyesinde psikiyatri uzman doktor tarafından düzenlenen 20.10.2015 tarihli raporda, mağdurenin mental gelişiminin yaşı ile uyumlu olmadığına, atılı fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişmediğinin bildirildiğine, mağdurenin olay tarihi itibarıyla vasî olan katılan …’nın beyanlarında, kardeşi mağdure Yeliz’in zihinsel özürlü olduğunu, sanığın bu durumu bildiğini, sanığı uyardığını ifade ettiği, mağdurenin savcılık tarafından alınan beyanı sırasında savunmasına başvurulan müdafinin, mağdurenin özürlülük durumu dikkate alınarak sağlıklı bir görüşme yapılamadığını belirttiği, UYAP üzerinden yapılan incelemede mağdurenin halen annesinin velayeti altında bulunduğu, ayrıca sanık ile mağdurenin olaydan önce yaklaşık bir yıldır görüştükleri hususu da gözetildiğinde, Mahkemece, sanığın mağdurenin temyiz kudreti bulunmadığını bilecek durumda olduğuna yönelik kabulünde hukuka aykırılık bulunmamış ve Tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik kararda bir isabetsizlik görülmemiş, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemekle, kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kemah Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2016 tarihli kararında sanığın temyiz itirazları ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, sanığın temyiz itirazının reddiyle hükmün, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.06.2023 tarihinde karar verildi.